Elke maand weer gebeurt er van alles,
interessant en boeiend, maar te vluchtig voor een artikel in dit hoog geroemd
blogboek. Het zijn soms belangrijke gebeurtenissen, vaak ook kleine voorvallen
en feitjes, die best betekenisvol kunnen zijn, maar niet het schreeuwerige
breaking news halen, waarmee de media ons willen vastlijmen aan hun kanaal.
Daarom het pretentieuze ideetje van een
vaste maandelijkse rubriek. De selectie is volstrekt onvolledig, willekeurig,
gevoed door de media en door persoonlijke ervaringen. Dingen die zich in mijn
geheugen hebben vastgekleefd, zo van vergeet mij niet.
Augustus 2017 was ook de
maand van :
-zeldzaam staaltje
sportieve zelfmoord. Sportieve
prestaties zijn niet echt voor het nageslacht. Je geniet ervan op het moment
zelf en je denkt er later, bij een volgende gelegenheid, nog eens aan terug.
Wereldschokkend zijn ze uiteraard niet. Maar nu deed zich een merkwaardige
gebeurtenis voor tijdens de damesfinale 400 m. hardlopen op de
wereldkampioenschappen atletiek in Londen. Shauney Miller van de Bahamas stond
er tegenover de Amerikaanse Allyson Felix. Hun concurrentie werd in de media
opgestookt, meer bepaald omwille van de Olympische finale van 2016, waar Miller
op de meet won door voorover te duiken, wellicht niet expres maar door
vermoeidheid. De dames hadden zich voorbereid. Miller vertrok razendsnel in
baan 7, met achter zich Francis in baan 6 en Felix in baan 5. Felix zag zich
genoodzaakt te volgen, geforceerd wellicht. Na 200 m. zette Miller dan ook nog
de turbo aan en Felix trachtte opnieuw te volgen. In de laatste 50 meter viel
Felix stil, compleet kapot. In de laatste 20 m. verkrampte Miller, door een
kramp of blessure in het linkerbeen. Resultaat : 1. Francis, 2. Naser, 3.
Felix, 4. Miller. Nooit gezien hoe twee concurrenten elkaar en zichzelf
afmaakten. Miller wilde forceren vanaf het begin, ook omdat ze geen zicht had op
Felix, die achter haar liep. Felix wilde tegen elke prijs volgen. De prijs voor
beiden was hoog. In een normale wedstrijd worden ze 1 en 2. Memorabel.
-omvallen boom met
catastrofale gevolgen. In
Funchal, Madeira, deelgemeente Monte, viel een boom om. Een eik van hoge
leeftijd. De gevolgen waren rampzalig : 13 doden en 51 gewonden. Hoe dat kon ?
Het ongeluk gebeurde uitgerekend op 15 augustus, de grote lokale feestdag van
Maria Hemelvaart, die altijd duizenden mensen op de been brengt. Monte ligt hoog
boven Funchal. Je kan de kerk vanop de wandelpromenade aan zee duidelijk
onderscheiden. Voor de toeristen gaat er zelfs een kabelbaan naartoe. Je kan de
volksverzameling beschouwen als een soort jaarlijkse processie. Als je op die
dag in de buurt bent, sta je te kijken van de massa Madeirezen die naar boven
gaan. Het vorig jaar werd de bijeenkomst afgelast wegens de grote bosbranden,
nu deed zich deze tragedie voor.
-overlijden van Kees
Sorgdrager. Markante
journalist, uit op feiten en duiding, niet uit op scoren.
-laatste optreden Anneke
Grönloh. Ze is dan ook
al 75 geworden. Ze vertegenwoordigt een voltooid verleden tijd, waarin showbizz nog meer show dan bizz was. Niet
dat de jeugd er een voorbeeld aan moet nemen, maar toch : ze was echt. Voor mijn generatie blijft bij : Brandend Zand en Soerabaja.
-paardenrennen Oostende. De laatste koers van het seizoen. Voor de
eerste keer in ons leven gaan kijken, dankzij vrijkaarten. Het is een
gestroomlijnd spektakel. En dan die paarden, die vlak voor je neus hun entree
maken op een kleine zijpiste, toch wel erg groot en de jockeys erg klein.
Sommige paarden zijn nerveus, andere als het ware zelfzeker en stoer. Er zijn
er mooie bij en gewone, zelfs een enkele lelijke. Er zijn ook vrouwelijke
jockeys, zo licht als een pluim, je zou ze zo in je binnenzak kunnen steken. Er
wordt gewed, we laten het ons uitleggen. De grote bedragen, dat is verleden
tijd. Ook het prijzengeld, een paar duizend euro, vroeger kon dat oplopen tot €
20.000/wedstrijd. De piste is lang, de koers volgen aan de overkant van de
piste is moeilijk zonder verrekijker. In de laatste rechte lijn breekt het
rumoer op de tribunes los. Heeft de 8 gewonnen, dedju, ik had op de 9 ingezet !
Er is een incident. Een ruiter valt van zijn paard en dat paard loopt nu zonder
ballast gemakkelijk mee in de groep. Na de aankomst blijft het maar doorrennen,
nog een ronde. Men probeert het dier tegen te houden, maar daar schrikt het van
en het springt over de omheining. Het blijft echter steken en valt er zijwaarts
overheen. Even consternatie. Wat tegenvalt is het publiek. Van Waregem Koerse op
tv herinner je je de chique dames met breedgerande fruithoeden, welnu, hier is
het bal populaire. Het zou
voetbalpubliek kunnen zijn. De kenners weten het en verzuchten : waar is de goede
oude tijd ? Want van min of meer aristocratische ontmoetingsplek is het
verworden tot folklore voor toeristen. Na afloop is er Vlaamse en Nederlandse
schlagermuziek, helaas ongenietbaar wegens veel te luid. Het is een ons onbekende
wereld met eigen gewoonten en regels. Zouden ze allemaal belasting betalen,
vroeg ik me af. Prima overnachting in BB Pegasus, met direct uitzicht op de
oefenrenbaan en de luchthaven. Om 6 uur ’s morgens word je wakker gebruld door
een Tui-vlucht naar Spanje of zo, dat wel.
-overlijden Mireille Darc. De sexy starlet die toch meer uitstraalde
dan die geprefabriceerde Brigitte Bardot. Le
Grand Blond avec une chaussure noire was een film, die je je nostalgisch
herinnert. Ze was 15 jaar samen met Alain Delon, een prestatie.
-overzichtstentoonstelling Mondriaan. In het Gemeentelijk Museum Den Haag. Als
je van moderne kunst houdt is dit een hoogtepunt. Een doordenkertje van de
Meester : alleen door intuïtief
aanvoelen, veel zien en vergelijken kan men tot volkomen waardering van het
nieuwe komen.
Herman
van Schoten, Schoten, België, 01/09/2017.
alle rechten voorbehouden :
vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten