Bij de opening van het academiejaar waarschuwde rector Luc Sels van de KU Leuven voor activistische militanten, die bepalen wie wat mag zeggen en vooral wat niet gezegd mag worden. Het kan aanleiding worden voor onnodige zelfcensuur, door de rector cancel culture genoemd. Het was aanmaakhout voor een vuurtje dat de media in vlam zette. Je maakt in dat opzicht inderdaad van alles mee. Enkele voorbeelden, deels reeds eerder vermeld want het dateert niet van vandaag.
De treinconducteur kondigde de overstapmogelijkheden aan in het eerstvolgende station. Hij zei : dames en heren. Pauzeerde even, net genoeg om de aandacht te trekken : en alles wat daartussen ligt. De man kon zich blijkbaar niet vinden in het nieuw gangbare en misschien wel verplichte beste mensen. Woke had toegeslagen.
Marijke Lucas Rijneveld zag zich genoodzaakt de opdracht terug te geven om het gedicht te vertalen van Amanda Gorman, uitgesproken bij de inhuldiging van president Biden. Ze zou als blanke de zwarte gevoeligheid onvoldoende aanvoelen.
De Brusselse vervoersmaatschappij MIVB voerde het woord zwartrijden af wegens mogelijk discriminerend (1).
Non-binaire Anuna De Wever gaf Gert Verhulst - die iets over het klimaat had gezegd, wat haar niet beviel - een pak voor de broek want hij was een oude witte hetero. Onder druk van de sociale media moest ze gas terugnemen : nee, ik heb me niet geëxcuseerd, alleen genuanceerd (!).
Hier en daar worden standbeelden weggehaald van historische figuren met een koloniaal verleden, dat moet worden gezuiverd van raciale discriminatie. En Zwarte Piet mag ook al niet meer.
Waarom is God nog geen zwarte vrouw ? De woke-lui schelden naar de blanke man, maar verzuimen hun huiswerk te maken ! Ze moeten dringend nieuwe woorden vinden voor zwartwerk, zwartrijden, zwart geld, een zwarte lijst, zwarte humor. Cees Swartjes moet zijn naam laten veranderen in Witjes. Van Black Friday maken ze best Black, White and All Colour Friday. En laat ze voor een witte bruidsjurk wat anders bedenken. Dat ze zich daar eens aan wijden, ipv ons de kast op te jagen met hun puriteins gedoe ! Je steekt er de draak mee, van ergernis, ze lokken het zelf uit.
Bij mij kwam de ergernis plots naar boven, toen ik in een ernstig artikel over taal vernam dat hij en zij best vervangen worden door een neutrale vorm. Het Zweeds kent reeds hen ipv van han (=hij) en hon (=zij). In het Duits was er een poging om woorden die een persoon benoemen te voorzien van een gendersterretje, bijvoorbeeld Leser*innen. Ik ben taalgevoelig, vandaar. Ik voel veel voor het Franse gebruik om de beide geslachten aan te spreken, bijvoorbeeld citoyennes et citoyens. Zelf laat ik de vrouwelijke aanspreekvorm altijd voorgaan, bijvoorbeeld geachte mevrouw, heer. Hoffelijkheid en daar komt geen woke aan te pas.
Waar komt die overgevoeligheid vandaan ? Het komt alweer uit Amerika ! De dood van enkele zwarten, door de politie hardhandig behandeld, was de aanleiding voor een breed uitdijende beweging : Black Live Matter. En wat in Amerika plots de gemoederen in vlam zet, vliegt de oceaan over, sneller dan een Concorde ooit vermocht. Ik schreef een schuchter commentaar naar een krant : zou All Live Matter niet beter zijn ? Het werd niet gepubliceerd.
Dat de Amerikanen een probleem van achterstelling van de gekleurde medemens hebben, is een feit. Getuige de wereldberoemde jazz-trompettist Miles Davis, voor wie in Parijs de raciale lucht opklaarde. Hij voelde zich gelijkwaardig behandeld (en bovendien opgevrijd door zangeres Juliette Gréco). Terug in de VS verviel hij in somberheid door de ervaren discriminatie, hij werd zelfs een keer ineen geslagen door een politieman. De VS zijn een racistisch land.
Discriminatie is echter meer dan een raciale kwestie, het is een universele eigenschap, overal en in alle tijden. Zolang mensen in hun eigen cultuur bleven, bleef het probleem grotendeels onopgemerkt omdat de toenmalige media de kolonialistische uitbuiting zedig verzwegen. Maar nu wereldwijd gereisd wordt en emigratie een normaal gebeuren is geworden, botsen kleuren en culturen binnen eenzelfde territorium. Het dochtertje van een blank echtpaar dat per zeilboot een wereldreis maakte, ging even naar school op de Kaapverdische eilanden en werd er zodanig gepest door de zwarte kindjes dat de ouders snel vertrokken naar een andere bestemming. Discriminatie en racisme zijn overal.
Je moet samenleven, al of niet van harte. En dus moet er een modus vivendi worden gevonden. Deze is noch woke noch uitsluiting want beide extreme reacties. De remedies zijn opvoeding tot gelijkwaardigheid enerzijds en aanpassing aan de dominante cultuur anderzijds. De beide tegelijk zijn nodig, het is noch alleen het ene, noch alleen het andere ! Merkwaardig genoeg prediken de media aanpassing alleen voor de blanke man, die een schuldgevoel wordt aangepraat en aan wie culturele therapie wordt aangeboden, opdat hij zuiver wordt als, ja, als wat eigenlijk, als zwart, als een witte engel, als een kleur- en identiteitsloze wereldburger ?
De fanatieke wijze waarop woke-lui hun eisen trachten door te drammen lokt reactie uit. Mediafiguur Anke Buckinx noemde woke synoniem van zeurpiet, waarna een lawine aan scheldmails haar deel was. Woke lokt tweedeling uit. Voorstanders zouden pro emancipatie zijn en pro respect voor minderheden. Tegenstanders zouden fanatieke verdedigers zijn van het vrije woord. Een typische multiculti-indeling : ieder zijn cultureel eiland, zonder samenhang of gedeeld burgerschap, met eigen media en soms zelfs eigen voorzieningen.
Ik ben man, blank, hecht aan traditie en geschiedenis en ben tegelijk pro emancipatie, pro gelijkwaardigheid (2), pro gelijkheid voor de wet, maar contra gelijkheid van culturen op mijn grondgebied. Woke betekent letterlijk : hij (zij, het) werd wakker. Echt wakker zijn betekent echter iets anders : doordenken voorbij de consensus, voorbij de oude èn voorbij de nieuwe consensus. Onze wet-en regelgeving staat bol van discriminatie : de ongelijke verloning van vrouwen en mannen, de fiscale ongelijkheid van alleenstaanden en gehuwden, de afkoopwet voor kapitaalkrachtigen, het uitzonderingsregime voor voetballers enz.
Ik vroeg me het volgende af. Mensen selecteren op grond van fysieke eigenschappen staat bekend als fascisme. Mensen selecteren op grond van overtuiging of visie staat bekend als politiek-correcte cultuur. Is dat herhaling van de katholieke dictatuur van vroeger, met uitsluiting en broodroof ? Is dat niet ook fascistisch ? Woke-adepten stellen graag dat niet iedereen al mee is, men is zover nog niet. Mijn boodschap is dat woke-lui nog niet mee zijn in open-geest-denken, zij zitten nog vast in hokjesdenken, zij zijn zover nog niet.
Vrijheid van meningsuiting is heilig en provoceren mag. Dat wil niet zeggen dat je Mohammed moet afbeelden als hond, wat de overleden Zweedse kunstenaar Lars Vilks deed. Als je dat niet spontaan aanvoelt, ben je een kunstenmaker, uit op bekendheid of geld, maar geen kunstenaar. Zelfbeperking - iets anders dan zelfcensuur uit schrik voor de eigen positie - is een deugd voor iedereen, voor woke en voor niet-woke.
Woke is verworden tot kaakslag-activisme en heeft haar eigen ruiten ingeslagen. Het zijn ideologische doordrammers, die nog meer rechts uitlokken.
Noten :
(1) Hoe gevaarlijk is woke ?, De Tijd, 02/10/2021.
(2) Onderscheid gelijkwaardigheid en gelijkheid : zie een volgend artikel.
Herman van Schoten, Schoten, België, 04/10/2021.
Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten