162. JUNI 2019 WAS OOK…

-overleden : Martine Bijl. Ze was de Nederlandstalige diva van de luistermuziek. Ze trad op in mijn school toen ze nog niet bekend was. We werden op slag allemaal verliefd. Maar ze was meer dan adolescenten-verliefdheid, ze maakte een veelzijdig en hoogstaand repertoire en ook op tv mochten we ze later bewonderen. De idolen van onze jeugd verdwijnen allemaal, wij blijven achter. Gelukkig maar…

-Delfine Persoon : is wereldkampioene boksen in de belangrijkste boksbond. Ze bokst in Madison Square Garden tegen de kampioene uit de andere drie bonden. Het is een hoogstande kamp, de beide boksters komen gehavend uit de strijd,  het is niet echt the noble art of selfdefence. Ze verliest. Het publiek, op de hand van tegenstandster Taylor, reageert ongelovig, de winnares idem dito, de pers ook. Persoon was de overduidelijke betere ! Nu heeft die Taylor, een Ierse die in de VS woont, een veel hogere commerciële waarde dan de Vlaamse Persoon. Zo gaat dat dus in de VS, waar inderdaad alles draait om geld. Het is hun identiteit.

-ontwikkelingshulp : mensen met een migratie-achtergrond sturen jaarlijks wereldwijd 490 miljard euro naar hun thuisland. Dit bedrag ligt 3,5 keer hoger dan de officiële ontwikkelingshulp door regeringen. Voor België wordt het bedrag geschat op 2 tot 5 miljard, men weet het dus niet, maar in elk geval heel veel.

Die mensen hier doen dat dus in alle stilte. Zij offeren een stuk van hun Vlaamse/Belgische welstand op voor hun familie ginds. Dit verdient respect, het is echte ontwikkelingshulp. De officiële ontwikkelingshulp daarentegen doet wenkbrauwen fronsen. Zij geven, maar ontwikkelen ze ook ? En ze bieden een alibi voor regeringen om verder niets meer te doen.

-morele verontwaardiging : als motor van je handelen. Zo toonde zich Groenaanhanger en journalist Luckas Vander Taelen in de tv-studio over het mogelijk doorbreken van het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang door Vlaams regeringsformateur Bart De Wever. Professor Hendrik Vuye wees de gedreven spreker terecht. Het Hof van Beroep van Antwerpen oordeelde in een arrest dat het niet bewezen is dat het Vlaams Belang racistisch zou zijn.

Morele verontwaardiging is loos èn gevaarlijk als motief voor het handelen, als je het geen nuchtere handen en voeten geeft. Het is de ziekte van Links in het algemeen en van Groen in het bijzonder. Buikgevoel en ideologie waren in de politieke geschiedenis een aanbrenger van rampen, de meest bekende uit de recente Europese geschiedenis was Adolf Hitler. Het verschil tussen ideologie en totalitaire ideologie is weliswaar reëel, maar wordt handig misbruikt om de eigen opvatting te verantwoorden en die van de ander te brandmerken.

Overigens, racisme strafrechterlijk vervolgen is ondoelmatig : de bewijslast blijkt in de praktijk te moeilijk. Bovendien wordt er banaal misbruik van gemaakt, als iets je niet zint roept men gemakkelijk : racist ! Het begrip racisme is aangetast door inflatie.

-Josee Van Dessel : uit Itegem krijgt een oproepbrief voor een verplichte sollicitatie op een beurs, waar werkgevers personeel zoeken. Ze mag haar kinderen niet meebrengen. Nu is deze dame 71 en haar zoon 41. De VDAB had zich vergist, computerfoutje. Kan er er toch eens gelachen worden.

-autowas : een auto-wasserij gevonden waar men je auto met de hand wast ! Met drie man en op een kwartier klaar, binnen en buiten ! De prijs : € 19. Het is een Pakistaanse onderneming met meerdere vestigingen. De jonge mannen werken geroutineerd goed door. Een vierde collega heeft pauze en een vijfde zit achter de kassa en vuurt grappen af, waarop de anderen lachen en commentaar geven, in een taal die je niet verstaat, laten we maar zeggen Pakistaans. Eén man spreekt ook Nederlands, hij wil weten hoe de auto zo vol zand is gekomen en ik leg uit dat het op een hotelparking in Duitsland is gebeurd. Heeft u daar familie ? Het is goedkoop en ik geef een fooi, zichtbaar voor iedereen, zodat de kassier het niet in eigen zak kan steken.

Deze jongelui bieden een dienst aan, die er, zonder hen, niet meer zou zijn. Ze vervullen een maatschappelijke functie. Maar zo ver van thuis, in zo’n vreemde cultuur en taal, wat bezielt hen ? Hebben ze perspectieven, waarvan dromen ze ?

Ik voelde een mengeling van respect en medelijden. Multiculti, waar zijn we toch mee bezig. Ooit, lang geleden, in een kleine discussie met een Franse hoteluitbater, zei de man : chacun chez soi et Dieu pour tous. Dat vond ik toen bekrompen en ik meed verdere discussie. Die man zit in mijn geheugen. Had hij het echt helemaal verkeerd ?

-Bart De Wever : heeft een plan ! Althans, daarvan kan je hem verdenken. Zou het zo zijn dat zijn burgemeesterschap van Antwerpen een opstapje was naar minister-president van Vlaanderen ? En dat dan weer een opstapje naar de eerste eerste minister van een confederaal België ? Waardoor hij de geschiedenisboeken zou halen ? Is het nu niet, dan na de volgende of de daarop volgende verkiezingen want het staat in de sterren geschreven dat het stuurloze België ooit artikel 35 van de grondwet invulling zal moeten geven. Dat artikel bepaalt dat het land wordt bestuurd door de regio’s en dat deze de in de grondwet voorziene restbevoegdheden van de federale overheid moeten vastleggen, landsverdediging bijvoorbeeld en buitenlandse zaken. Je zou zeggen, waarop wacht men ? Oude krokodillen, Franstalige belangen, het Hof, de wijfelende traditionele partijtjes, de financiële sector, Belgicisten, dwaze linkse wereldverbeteraars, het zijn objectieve bondgenoten die dwars de toekomst blijven ontkennen.

-monniksgieren : uitgebroed in zoo van Antwerpen en Planckendael. Deze dierentuinen hebben de leiding in het Europees kweekprogramma van deze bedreigde diersoort. Er werden al dieren uitgezet in Mallorca (9), Frankrijk (47), Spanje (1) en Bulgarije (3). De dieren leggen slechts 1 ei/jaar. Soms is voor het uitbroeden de hulp van een broedmachine nodig. Momenteel verzorgt een koppel het nest van twee aldus uitgebroede eieren, ze hebben niets in de gaten. Het tafereel is zo mooi, dat je even het theoretisch probleem vergeet : is het nodig bedreigde diersoorten te redden ? Het is geen wetenschappelijke maar een morele kwestie en het antwoord is uiteraard eveneens moreel en bijgevolg betwistbaar. De monniksgier vaart er wel bij.

-Olivier de Wasseige : is voorzitter van de Union Wallonne des Entreprises. In een interview geeft hij enkele opmerkelijke weetjes mee. Als je het gemiddelde Europese BNP op 100 zet, haalt Wallonie 79 en Vlaanderen 113. Het aantal Waalse stakingsdagen/jaar bedraagt 110 tegenover 37 in Vlaanderen. Philippe Destatte van denktank Jules Destrée : we overleven enkel dankzij de geldstromen uit Vlaanderen en Europa. Eric Domb van dierentuin Pairi Daiza : het Waalse ecosysteem zet aan tot middelmatigheid. De Wasseige stuurt aan op nieuwe industrieën en innovatieve bedrijven. Maar ja, die hebben niet zoveel volk nodig maar wel hooggekwalificeerd personeel ! Terwijl de Wasseige zelf stelt dat het Waalse onderwijs ondermaats is : 47 % van de zogezegd afgestudeerden heeft geen diploma middelbaar onderwijs. Een 15-jarige loopt qua kennis een vol jaar achter op zijn Vlaamse collega…

De gemiddelde Vlaming wil best solidair zijn, maar niet om de hangmat te subsidiëren en is daarbij ook nog de systematische beledigingen door de Franstalige media en politieke klasse grondig beu. Geven zonder activering zoals bij klassieke ontwikkelingshulp is niet de goede methode. De schroef aandraaien is dat wel, anders zullen ze blijven bijten in de hand, waaruit ze eten.

-wateroverlast : in Brasschaat deskundig voorkomen. In de omliggende gemeenten leidde onweer tot zware wateroverlast, maar niet in Brasschaat. Deze gemeente had een retentiebekken gebouwd van meer dan 10.000 m². Regenwater wordt afgekoppeld van de riolering en het bekken in geleid, waar het de tijd krijgt om in de grond te dringen ofwel gefaseerd afgevoerd wordt. Er werden ook kleinere bekkens voorzien, in totaal nog eens goed voor 10.000 m². Het heeft gewerkt. Bovendien blijkt het grote bekken een oase van rust en een reservaat geworden voor kikkers, reigers, salamanders en dergelijke meer. Er zijn nog gemeenten met een preventieve aanpak, bijvoorbeeld Diest en Tongeren. Voor Vlaanderen als zodanig is dit echter opvallend nieuws. De Vlaamse overheid ontmoet nog veel weerstand tegen dergelijke initiatieven, die zij subsidieert. Burgemeesters tonen zich niet zelden afkerig tegen de aanleg van overloopbekkens op landbouwgronden of bouwverbod in een overstromingsgebied. Er zijn gevallen bekend waarbij de betrokken burgemeester vervolgens de Vlaamse overheid de schuld gaf !

-Dominiek Sneppe : is verkozen op de lijst van Vlaams Belang. Ze meende zich te moeten uiten : trouwen en kinderen adopteren voor holebi’s is een brug te ver. De media vallen over haar heen, immers het is de periode van de regeringsvorming, waarbij haar partij tracht over te komen als het braafste jongetje van de klas.

Even nuchter stellen : heeft zij niet een eerbare mening, naast andere ?

MH17 : Nederland heeft verdachten voor het neerhalen van het vliegtuig vol Nederlanders boven Oekraïne geïdentificeerd en zal hen berechten voor een Nederlandse rechtbank. Advocaat Knoops legt op tv uit dat de verdachten niet zullen opdagen en dat Rusland niet zal meewerken. Hij had de regering geadviseerd de omgekeerde weg te volgen : samenwerking met Rusland bij het zoeken van de verantwoordelijken en het in overleg vinden van een derde land voor de berechting. Hij haalt het voorbeeld aan van de vliegramp in Lockerbie, waarvoor Lybië verantwoordelijk was. Deze zaak diende in een derde land, met name Nederland. Waarom is Nederland haar eigen, solistische weg gegaan, als je vooraf kan weten dat dit contraproductief is ? Overigens gaat het om een Maleisisch toestel dat boven Oekraïne vloog. Waarom meed het vliegtuig dat gevaarlijke luchtruim niet, terwijl andere maatschappijen dat wel deden ?

De aanpak door Nederland getuigt van een hoge portie zelfverzekerdheid. Deze eigenschap heeft doorheen de geschiedenis toegelaten de wereldzeeën te veroveren en overal ter wereld aanwezig te zijn, ook nu nog. Als Vlamingen kijken wij wel eens naar hen op.

Er is ook een keerzijde. Vanuit Vlaanderen met name zien we een buurman, die ook in Europa de eigen viool wil spelen zonder veel Benelux-overleg. Ook in de dividendkwestie bijvoorbeeld speelde Nederland solo. In die zin doet Nederland af en toe denken aan het Verenigd Koninkrijk, waarnaar het altijd opkeek. We weten sinds de brexit hoe rampzalig zelfverzekerdheid  kan uitpakken, als het verwordt tot verwaandheid.

-ik-geef-geen-hand-Almaci : maakte alweer spektakel, nu bij haar eedaflegging in het Vlaams parlement, waar zij de afgesproken eedformule aanvulde met een persoonlijke bedenking over de mensenrechten. Heb de moeite genomen de reacties in de sociale media na te lopen. Je weet niet wat je leest, het is één grote afwijzing : arrogant, wijsvingertje, elitair, grote klep, dubbele nationaliteit, naïef, spraakwaterval, dictatoriaal, viswijf, zuster overste. Welnu, als je daarvan de scherpe kanten afhaalt, blijft over het grote aantal burgers dat reageert tegen haar en tegen haar partijtje. Een nuchtere analyse van een van de reageerders : de mensen hebben niet gestemd voor het klimaat, maar tegen de migratie.

Deze madam weigert om politici, die haar niet bevallen, een hand te geven, ofschoon het collega’s zijn. Mogen dezen op hun beurt dan weigeren te spreken met hoofddoekvrouwen wegens symbolische belediging van de blanke man ?

-Les Temps Modernes : stopt ermee. Het blad werd opgericht in 1945 en grote gangmaker was Jean-Paul Sartre. Zijn belangrijkste stelling was voor mij deze : de mens is in wezen vrij en kan zijn verantwoordelijkheid niet afschuiven op omstandigheden. Dat mag inderdaad ook in deze tijd wel eens gezegd worden, vermits we een opleving meemaken van de klaagcultuur : het zijn de anderen, het is mijn ziekte, het is mijn gebrek aan kansen, het is de witte man. Sartre engageerde zich ook, tegen de oorlog in Vietnam, pro de beweging van mei 1968, tegen generaal de Gaulle. Alleen, zijn proza is hermetisch en ontsproten aan de intellectuele bubbel van welgestelde Parijzenaars. Als persoon respecteer je hem, ook ondanks zijn ontelbare amoureuze escapades. Maar met het verlopen van de tijd zal Le deuxiëme sexe van zijn vriendin/minnares Simone de Beauvoir wellicht een langere houdbaarheidsdatum behouden.

Les Temps Modernes is voorbij. Schiet er nog wat over aan kranten en tijdschriften, die de moeite waard zijn ? Eerlijk, er heeft een nivellering naar beneden plaats gevonden. Intellectuele toppers als Der Spiegel of Le Monde zijn niet meer wat ze waren, ze zijn nog net geen fastfood geworden. In het Nederlandse taalgebied vallen positief op De Groene Amsterdammer en  Doorbraak, beide echter ideologisch aangestuurd.

Bedoeling van Les Temps Modernes was, naar eigen woorden, de massa slaapwandelaars wakker te schudden. Echter, slaapwandelaars lezen niet. Daarom is de bewustmakingsvorm van vandaag, te weten het activisme van burgergroepen, zoveel belangrijker. Niet dat schrijvers het niet mogen kaderen, graag zelfs, maar motor van de actie kunnen zij per definitie niet zijn. Voorbeeld : de actie van de klimaatspijbelaars, moedig en geëngageerd, maar weinig doordacht. Je kan hun mening makkelijk doorprikken als een ideologische luchtballon van het al even ideologische IPCC. De intellectueel is nodig, vooral ook als tegengif tegen de ideologen, maar moet zijn bescheiden plaats kennen.

-volk tekort : in de horeca aan de Vlaamse kust. De drukke zomerperiode wordt al lange jaren opgevangen door jobstudenten, maar dat lukt niet meer. Uitbaatster Vergrote uit Blankenberge : de tijden zijn veranderd, net als de mentaliteit van de jeugd. Waar de jobstudenten zich vroeger massaal aanboden, is dat nu wel anders. Ze willen veel, zoals naar festivals gaan en als het mooi weer is volop genieten. Ze willen alles hebben, maar er liefst zo weinig mogelijk voor doen.

Dat is uiteraard de beleving van een middenstander, die gewoon is zwart-wit te redeneren. Niet alle jeugd is zo. Maar toch, spreek met een uitbater van een supermarkt en je zal dezelfde commentaar horen. Of met een beenhouwer, die in het weekeinde sluit omdat niemand nog wil werken als iedereen vrij is.

Zijn onze studenten verwend ? Wis en waarachtig ! Net als wij !

-Istambul stemt : tegen president Erdogan. Hij had nochtans verklaart : wie Istambul wint, wint Turkije ! Het was spannend, vooral omdat hij tegenkandidaat Ehrem Imamoglu verketterde als aanhanger van Gülen, een aanklacht die al tienduizenden Turken de gevangenis opleverde.

Opmerkelijk : in een dictatuur verwacht je een uitslag in percentages van 90 of 95. Turkije blijkt dan toch een elementaire democratie te zijn, althans in electorale zin. Een als belediging ervaren opmerking kan je wel je baan kosten en de gevangenis als straf. Erdogan balanceert tussen autoritair optreden en steun van het volk, een stilaan wankel evenwicht.

Ook opmerkelijk : op de tv-beelden zag je een aantal vrouwen rond de overwinnaar. Niet één met een hoofddoek. Is dat hoofddeksel dan toch maar een kenmerk van het achtergebleven  binnenland van Anatolië ?

-Raad van Europa : neemt Rusland terug op als lid. Maar waarom zitten daar landen als Rusland, Oekraïne, Kazachstan, Armenië, Azerbeidzjan bij, maken zij deel uit van Europa ? De Raad ontpopte zich in het verleden tot een wassen neus. Ze stuurde een paar keer onderzoekers naar België om de taalwetten te inspecteren en constateerden dat die in het nadeel van de Franstalige mensenrechten waren. Zonder kennis van geschiedenis, noch van de wankele Belgische evenwichten. Die taalwetten worden in Brussel hoegenaamd niet nageleefd en de Vlamingen ondergaan dat gelaten. Veelgehoorde uitleg : Brussel is geen Vlaamse stad meer, het is nu eenmaal zo. Inplaats van ervoor te vechten of er een zware politieke prijs voor te eisen.

Is deze Raad zinvol ? Het is een zwakke kopie van de E.U., met meer leden en minder daadkracht. Afschaffen dan maar, zo’n verwarring scheppende doublure ? Helemaal zinloos is die Raad echter niet. Ze stelde de toestanden in de Belgische gevangenissen aan de kaak, waarop Nederland besliste verdachten niet meer aan België uit te leveren. Het gevangeniswezen is een ramp. Iedereen weet het, maar het maakt pas indruk zodra een internationaal orgaan het zegt.

-handdoekknijpers : de keukenhanddoek heeft geen lus of geen lus meer en hoe hang je hem dan op ? Wel, er bestaan knijpers voor, veelkleurig zelfs, maar je moet ze wel vinden ! Niet bij Blokker, niet bij Hema, niet bij Zeeman, ja dan heb je toch je best gedaan en is een bestelling bij Bol.com voor een keer verantwoord ! Hoe heten die dingen officieel ?! In Antwerpen zeggen we speterkes maar dat woord kent meneer Bol niet. Met handdoekhouder zit je goed ! Ik zocht ze ook al in Frankrijk en Portugal, maar vond nocht de juiste benaming noch de geschikte winkel, zelfs de Portugese Chinees had ze niet. Ze zijn nochtans made in PRC. Ik heb ze dus ! En ik kon er mijn echtgenote gelukkig mee maken ! Wat zit dat soms in kleine dingen, geluk (!).

-De Belgische post : zal met ingang van maart 2020 nog twee dagen/week brieven bestellen. Tenzij je 5 eurocent meer betaalt. De post is een zootje. Het personeel wordt uitgeknepen en de grote baas belegde een flink deel van het vermogen in een wankel Amerikaans bedrijf. Moet de post winstgevend zijn ? Natuurlijk niet, het is dienstverlening aan de bevolking. Deze discussie werd opnieuw niet gevoerd tijdens de verkiezingscampagne. En maar schrikken dat de socialisten alweer achteruit gingen…

Van de post opnieuw een volwaardig overheidsbedrijf maken ? Dan krijg je die bureaucratische ziekte en vriendjespolitiek weer terug, we hoeven geen nieuw Sabena. Maar anderzijds, is het zo moeilijk in te zetten op een visie ? Sluit een tienjarencontract met de overheid op deze basis : dienstverlening op de eerste plaats, gecombineerd met efficiëntie en een personeelspolitiek, waarvoor je met de vakbonden een akkoord sluit voor ook al tien jaar ? Zet daarop in,  dan kan je zelfs buitenlandse bedrijven lokken om hun briefwisseling hier op de bus te doen. Een beetje verbeelding en actie gevraagd !

-Nederlandse Spoorwegen : trekken 40 tot 50 miljoen uit voor compensatie van de holocaust-slachtoffers, die met Nederlandse treinen naar de uitroeiïngskampen werden vervoerd. Het is wel al 75 jaar geleden en daarop is kritiek mogelijk. Anderzijds, Nederland toont een morele reflex, net als bij de teruggave van roofkunst. Ze doen het toch maar. De meeste landen kunnen er een voorbeeld aan nemen.

-facebank : facebook lanceert het plan van een eigen bank, die de hele wereld bedient. Van globalisering gesproken… Moeten we straks ook nog langs die Amerikanen voor onze dagelijkse financiële verrichtingen ? Het is maar te hopen dat Europa er een stokje voor steekt. Maar realistisch gesproken mogen we meer tegenspel verwachten van de Chinezen. Afrekenen a.u.b.! Dat is dan 4 facedollar 70 !

-mosselen : in het Zeeuwse Yerseke vertrok de eerste karavaan met nieuwe mosselen richting België. Een stoet van 38 vrachtwagens met een half miljoen kilo mosselen. Van de Nederlandse mosselproductie – de Wadden en Zeeuws-Vlaanderen – gaat 67 % naar België. De Franse bouchots zijn eveneens een lekkernij, maar er gaat niets boven de Nederlandse ! Goed weer + mosselen = zomer !

-Jesse Vandenbulcke : is de nieuwe Belgische kampioene wielrennen dames. Ze zakte wenend tegen de grond, het was bovendien haar eerste overwinning, nota bene in haar eigen Gent. Haar bijna tweejarig zoontje begon gelijk mee te huilen. Voor de tv-camera had ze deze uitleg. Ze had de kopgroep van 12 uiteen gereden, waardoor ze nog met 4 overbleven. Ik hoop dat de andere dames me dat niet kwalijk nemen, het is ten slotte een Belgisch kampioenschap en dan moet je aan jezelf denken. Mijn zoontje heet Fabian, naar Cancellara.

 Is dat niet aandoenlijk ?!

Herman van Schoten, Schoten, België, 02/07/2019.

Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.