Twintig
Nederlandstaligen uit Lagos en omgeving zijn op 23/02/2017 aanwezig in het
Cultureel Centrum van Lagos bij de voorstelling en de lancering van het
blogboek Hermanspreekt.blogspot.pt.
Senhora Professora Filipa da Maia Fernandes, organisator van deze literaire
ontmoeting, verwelkomt in het Portugees de genodigden. Zij schetst kort hoe zij
de auteur heeft leren kennen als leerling Portugees, begeesterd door Portugal
en de Portugese taal. Zij meldt de afwezigheid van de Belgische consul uit Faro,
die zich heeft verontschuldigd. Zij verwelkomt in het bijzonder mevrouw dra.
Joaquina Matos, burgemeester van Lagos en nodigt haar uit enkele woorden te
spreken.
De
burgemeester spreekt in het Portugees en Engels. Zij feliciteert de auteur met
zijn initiatief. Ze beklemtoont het belang van deze en dergelijke activiteiten
van en voor residenten van niet-Portugese oorsprong. Het gemeentebestuur voert
een open politiek en nodigt iedereen permanent uit om suggesties te melden ter
verbetering van de gemeentelijke diensten en voorzieningen. De burgemeester
toont zich fier over haar stad, die mag bogen op historische, geografische en
toeristische troeven, waardoor Lagos een bijzondere plaats inneemt in Portugal
en in de Algarve. Ten slotte overhandigt zij de auteur een geschenk : het
fotoboek Terras do Infante, een
gezamenlijke uitgave van de gemeenten Aljezur, Lagos en Vila do Bispo. In deze
laatste gemeente, zo besluit ze, ligt de Kaap St. Vincentius, waar de zee en het land elkaar ontmoeten en
die gedurende eeuwen beschouwd werd als het einde van de wereld.
De
auteur dankt de burgemeester in het Portugees voor haar medewerking aan deze
literaire namiddag en voor haar aanwezigheid. Hij situeert zichzelf en zijn
echtgenote t.a.v. Portugal. Ze bereisden meer dan 25 jaar het land van noord
tot zuid en van oost tot west en ook de eilanden. Om het literair te
verwoorden : ze doorkruisten Portugal vanaf Guimarães, bakermat van de Natie,
tot Lagos, bakermat van de Ontdekkingen. De burgemeester kan deze woorden
zichtbaar waarderen. Zij wenst het gezelschap een leerrijke middag toe en neemt
afscheid.
De
literaire namiddag verloopt nu verder in het Nederlands. De auteur dankt eerst
de organisatoren van deze namiddag, Senhora Professora Filipa tevens voor haar
aanmoediging om de blog op te zetten en te publiceren en Senhor Hugo, beiden
van Hufilagos, voor de technische ondersteuning. De auteur stelt zichzelf en
zijn blogboek voor. Hij is gepensioneerd leraar van de Karel de Grote
Hogeschool te Antwerpen, afdeling Sociaal Werk. Zijn studenten waren tussen de
18 en 22 jaar, een heerlijke leeftijd op zich maar ook om les aan te mogen
geven. Discussie en argumentatie waren een standaard onderdeel van de lessen.
De leraar nodigde de studenten uit een standpunt in te nemen, in soms heikele
maatschappelijke thema’s. Zijn debatmethode bestond erin vervolgens een
tegengesteld standpunt in te nemen en aan te kleden met tegenargumenten. Een
botsing van meningen was het gevolg. De levensles was duidelijk : niet
strijden om je eigen grote gelijk, maar argumenteren en luisteren naar de
standpunten en argumenten van anderen. Een intellectuele houding, die, in het
onderwijs vandaag de dag, allerminst gemeengoed is.
De
titel van het blogboek, het eerste artikel en het opgestoken vingertje op de
foto kunnen de indruk wekken van preken
in plaats van spreken. Het is met
opzet gedaan, om de lezer uit te dagen. De glimlach op de foto is ironisch
bedoeld. Immers, wie zichzelf te serieus neemt, stelt zich aan. In dit blogboek
zit dan ook een flinke mate van zelfrelativering ingebouwd.
De
auteur overloopt de 50 artikelen. De aanwezigen kunnen simultaan op hun tablet
en op een geprojecteerd scherm volgen. De namiddag wordt in lifestream
uitgezonden en er blijken 8 directe volgers te zijn. De bijdragen zijn van
uiteenlopende aard. Er zijn korte, humoristische niemendalletjes over het leven
van alledag, poëtische beschouwingen en ernstige bijdragen over belangrijke
maatschappelijke themata.
Eén
thema wordt nader toegelicht : het functioneren van Justitie. De artikelen over
Maddie McCann (artikel 5) en Amanda Knox (artikel 50) illustreren het
disfunctioneren van Justitie in Portugal en Italië. Het nog te verschijnen
artikel over de parachutemoord voegt België toe aan dit lijstje van
problematische rechtspraak. De zaak Maddie McCann is uiteraard bekend onder de
aanwezige residenten. Er is recent een nieuwe ontwikkeling. Het Portugees
Hooggerechtshof heeft op 31/01/2017 een definitieve uitspraak gedaan in de
zaak, die was aangespannen door de ouders McCann tegen Gonçalo Amaral. Deze
laatste was de leider van het gerechtelijk onderzoek, werd van de zaak gehaald,
nam ontslag en publiceerde het boek Maddie
: de waarheid van de leugen. De eis tot schadevergoeding van € 500.000 wordt
verworpen. Het Portugees Hooggerechtshof oordeelt dat de vrijheid van
meningsuiting van auteur Gonçalo Amaral prioritair is aan de mogelijke morele
schade, opgelopen door het echtpaar McCann door publicatie van diens boek. Het
Portugees Hooggerechtshof baseert de uitspraak op Europese regelgeving.
In
dit opzicht kan de uitspraak worden vergeleken met die van een Nederlandse
rechtbank in de zaak van de politicus Geert Wilders. De beide zaken zijn ten
gronde onvergelijkbaar. De ene kwestie betreft een gezinsdrama, de andere een
bewust uitgelokte provocatie aan het adres van Marokkanen in Nederland. De
Nederlandse rechtbank baseerde zich op exact dezelfde Europese regelgeving om
Wilders te veroordelen wegens groepsbelediging en het aanzetten tot
discriminatie, wat zij als een noodzakelijke inperking van de vrije
meningsuiting beschouwt. De Portugese uitspraak zal in de Europese Unie in de
toekomst evident worden uitgespeeld in kwesties van de vrije meningsuiting.
De
auteur leest vervolgens een korte reisbrief uit de Algarve, getiteld Charly de kikker (blogartikel 12). Daarna is het pauze en wordt een
verfrissing aangeboden in de cafetaria van het Cultureel Centrum.
Na
de pauze leest de auteur het artikel voor, getiteld Geopolitiek kan Trump een zegen zijn (blogartikel 38). Dit thema lokt discussie uit. Zou het
inderdaad zo zijn dat de buitenlandse politiek van de nieuwe Amerikaanse
president Trump de Europese politieke klasse kan wakker schudden ? Zou Europa
haar wagonnetje afhaken van de Amerikaanse locomotief en een eigen Europees
buitenlands beleid formuleren ? Enkele aanwezigen vinden het een aardige
gedachte, maar wellicht een wensdroom, gegeven het gemis aan politici met
Europees statuur. Angela Merkel is zo ongeveer de enige die er voor in
aanmerking komt. Misschien moeten we Europa zien als een bouwwerf. Je hebt
afbraakfirma’s nodig, waarna andere firma’s de zaak weer opbouwen. Een
deelneemster wijst op de media, die elkaar unisono napraten in hun afwijzing
van Trump. Een Engelssprekende deelnemer snijdt vervolgens de brexit aan. Deze
discussie verloopt in het Engels. Wellicht hebben de Britten zichzelf in de
voet geschoten. De man wenst de mening van de auteur te kennen. Deze stelt
binnenpretjes te hebben gehad, gezien de nog steeds koloniale houding van de
Engelsen t.a.v. Europa. Zij schrijven ons, de Europeanen, vanuit hun eng
eilandperspectief, graag voor hoe wij Europa behoren te zien. De discussie
spitst zich toe op Schotland. Voor de een kan Schotland zich economisch geen
onafhankelijkheid veroorloven, voor een ander net wel.
Na
deze uitgebreide en inspirerende discussie loopt de literaire namiddag naar
zijn einde. De auteur leest nog een laatste, kort stukje voor, getiteld Een nieuw badpak (blogartikel 6). Hij verwijst naar de mogelijkheid in
te tekenen op de blog, waardoor men automatisch een mail krijgt bij publicatie
van elk nieuw artikel of bericht. Hij dankt de deelnemers voor hun aanwezigheid
en de geanimeerde en beschaafde discussie. Na afloop blijven enkele aanwezigen
hangen en gaat de discussie nog even verder.
Herman
van Schoten, Lagos, Portugal, 25/02/2017.
alle rechten voorbehouden : Herman van
Schoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten