Belevingsmanager ! Het intrigeerde
mij, vooral de combinatie van beleving en
manager tot iets nieuws en daarom las
ik het artikel helemaal uit in de digitale versie van de Gazet van Antwerpen
van 21/02/2019, uw regionale krant met
sterke focus op het lokale nieuws.
Een manager kende ik natuurlijk al
wel. Er hangt een negatief sfeertje rond, excuus, beleving. Waar managers
opduiken loopt het gegarandeerd mis. Laatst nog op het terras van ‘t Klokske, aan de Antwerpse
Groenplaats, onder gasverwarmers, een gesprekje met een jongmens. Hij
verklaarde laatstejaars te zijn in een of andere voor mij onbegrijpelijke
afstudeerrichting en toen kwam zijn toekomstplan : ik wil manager worden in een middelgroot bedrijf en een 30 tot 50-tal
medewerkers aansturen. Ik dacht maar
manneke toch, zou je eerst niet alle stadia in dat bedrijf doorlopen, te beginnen
met opruimen en de telefoon aannemen, maar zei niets. Immers, in de verte
zag ik mijn echtgenote aankomen, die mij hier geparkeerd had in afwachting van
haar uitstap naar de kapper, en zij houdt niet van ruzies en opstootjes.
Managers, waar ze verschijnen hangt onrust en geldverspilling in de lucht. Jaja, zei ik en gelukkig werd ik op dat
moment afgeleid door het frisse kapsel van mijn echtgenote. Er zijn kappers en créateurs en de hare slaagt er meestal
in een stijlvol, ongekunsteld, jong gezichtje te componeren. Niet onbelangrijk
want als echtgenoot zijnde, moet je er toch een tijdje op kijken.
Beleving is nog zo’n woord. Het is
een woord waarvan de betekenis gekaapt is door de commercie. In de
oorspronkelijke betekenis staat het voor iets bijzonders, een topervaring zeg
maar. Als je op reis gaat, dan beleef je iets, althans het is wel te hopen,
anders had je net zo goed kunnen thuisblijven. Iets beleven behoort iets
uitzonderlijks te zijn. Enkele voorbeelden. Sebastian Coe op de Brusselse
Heizel naar een wereldrecord zien lopen. We schreeuwden hem vooruit en dat
scheelde zeker een tiende van een seconde ! Lesgeven voor een aula van 150
studenten, dat geeft een kick, je beleeft iets ! Je eerste huwelijksnacht, dan
beleef je iets, tenzij je het al eerder beleefde natuurlijk, want tegenwoordig
zou huwelijksnacht beter vervangen
worden door eerste nacht en het schijnt
ook overdag te gebeuren. Verbroederen met gele hesjes rond een kampvuur en hen
zover krijgen dat ze een sluipweg voor je uittekenen, dan beleef je iets ! Een
optreden van Lionel Hampton in een berookt café in Antwerpen ! Op bezoek bij
een vermaarde schilderes in Frankrijk ! Je begraven in een dikke roman van
Dostojewski ! Een huis kopen ! Iemand een groot plezier doen ! Oesters van Homer
in Alaska ! Wim Sonneveld in levende lijve ! Een bergtop in de Pyreneeën
beklimmen en niet meer naar beneden durven ! Het verzameld werk van Willem
Elsschot ! Het Art Deco-museum van Salamanca ! Een loopwedstrijd winnen terwijl
je ouders toekijken ! Uitgenodigd worden door Cubanen bij hen thuis ! Het
ballet van Rome in Triëste ! Een gedicht van Pessoa ! De geboorte van een kind
! Als je iets beleeft, dan vibreert het. Je voelt je leven in alle poriën !
Dan is het niet fraai als de
commercie het naar zich toetrekt. Je krijgt de belofte dat je iets zal beleven,
maar het zijn loze woorden, het is alleen maar om geld uit je beugel te
kloppen. Wat kan je nu in hemelsnaam beleven in een supermarkt, een
massagesalon (wellness !), in een resort met allemaal toeristen met een
gekleurd polsbandje om, op de tribune van de FC Antwerp ?
De Gazet berichtte dat de CRU was geopend, een versmarkt, die mikt op
beleving ! De wakkere journalist stelde een lastige vraag : werkt CRU voor de zogenaamde meerwaardeklant
? Belevingsmanager Didier Van Ghendt : ik
hoor dat woord niet graag. Kijk eens naar de waarde van de producten ! De tijd
die in het telen is gestoken ! Dat kost geld. Een voorbeeld ? Ons appelsap komt
uit Limburg, van appels die geteeld worden aan hoogstambomen. Die Reinettes
waren bijna uitgestorven, hun smaak is onovertroffen ! Voor onze klanten is
smaak het eerste criterium !
Dat klinkt doorslaggevend, wat u ?!
Boeren moeten trouwens eerlijk betaald worden voor hun werk, dat is duidelijk. Toch
even de vinger aan de pols houden, Didier ! Bedoel je eigenlijk dat je een
natuurwinkel uitbaat ? Maar die zijn er al zoveel ! En hoort daar appelsap uit
Limburgse flessen bij ?! En waarom moet het dan zo duur zijn ? Of is het toch
meer voor de yuppie, die op weg van
zijn werk naar huis hier snel even aanloopt om bereide gerechten in te slaan
voor het avondeten, zodat er thuis, na een dag ergernis tussen de andere
managers, toch nog wat te beleven valt, althans de schijn ervan ? Zover dorst
de wakkere journalist niet door te vragen natuurlijk, want ook zijn manager op
de Gazet leest mee.
Nu zou ik belevingsmanager Didier
toch nog een vraag willen stellen. Welk concept
zit erachter ?! Want dat is nog zo’n begrip uit dezelfde trukendoos ! Nu weet
onze Didier niet beter dan zijn uit het hoofd geleerde riedeltje nog eens
opnieuw af te draaien. Didier toch ! Zou jij niet eens op bijscholing gaan ?!
Bij Meijer en van Eekelen in Oudenbosch ! Ze doen daar aan teambuilding,
trainen, coachen, advies en ontwikkeling.
Hun aanbod : je hoort het vast wel veel om je heen, beleving. Er moet meer beleving
komen in winkels, winkelcentra, scholen, zorg en horeca. Onze consumenten,
studenten, cliënten willen verrast worden. Maar hoe krijg je je operationele
doelstellingen zo gemanaged dat daar beleving van maakt (zo staat het er in
deze laatste kromme zin). Het handelt om
een training in 4 dagdelen. Na de opleiding ben je in staat om samen met het
team beleving te managen en de omzet positief te beïnvloeden.
Een woordenbrij, waarbij de aap ten
slotte toch uit de mouw komt : omzet ! En dan vooral voor Meijer en van
Eekelen. Maar als je gebakken lucht verkoopt, heren Meijer en van Eekelen, moet
je het wel professioneel doen. Zonder taalfouten en jullie aanbod is niet eens volledig
: mindfulness !
Kijk, dat soort mee-eters, daar is
geen objectieve behoefte aan. Het zijn koekoeken, die hun ei in andermans nest
leggen. Weg ermee. Als de bezem door die sector van opgeblazen geldklopperij
zou gaan, dan zouden we een aardige prijsverlaging kunnen doorvoeren in al die winkels, winkelcentra, scholen, zorg en
horeca.
Nu, kritisch als ik ben zal ik er
toch een keer langs lopen. Misschien hebben ze wel echt smakelijke wortelen of
radijzen in huis, en verse vis, want dat aanbod is in de Antwerpse binnenstad
helemaal verschraald.
Nog een detail : deze yup-winkel
zit in het pand, waar eerst een Albert Heijn zat voor de gewone man. Die
beleefde ook van alles, maar op een ander niveau…
Herman van Schoten, Lagos,
Portugal, 21/02/2019.
Alle
rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten