Groen moet
!, voegde een nu voormalige collega me bezwerend toe, toen ik
mijn twijfel uitsprak over de verplichte vuilcontainers per wooneenheid in mijn
gemeente, waarvoor in appartementsgebouwen geen of nauwelijks plaats is. Ik had
het niet over het principe van sorteren, maar over het verplichte instrument.
Plastieken zakken zijn in appartementsgebouwen gewoon praktischer en als
plastiek niet meer mag, dan grote, gemeenschappelijke, ingegraven
vuilcontainers op straat. Mijn bedenking kwam over als twijfel aan het principe
van sorteren zelf. Groen moet !
Dat niet luisteren maar je gelijk om
de oren slaan met het heilige principe, herken ik maar al te goed uit mijn
jeugd. Gehoorzamen moet !
Moet-principes zijn van alle tijden
: privatisering moet, wereldsolidariteit
moet, economische groei moet, CO2-reductie moet, beursbeleggen moet, socialisme
moet, missionering moet, multiculti moet, raszuiverheid moet, gelijkstrijken
moet, politiek correct moet, schulden betalen moet, heksen op de brandstapel moet,
consuminderen moet, sport moet, slavernij moet, diëten moet, kinderen moet, apartheid
moet, vegetarisch leven moet, Europa moet, god aanbidden moet, kernenergie weg
moet, levenslang leren moet.
U zal zeggen : dat kan je toch niet
over een en dezelfde kam scheren ?! Of : hoe verwerpelijk om goede, humane
beginselen te vergelijken met slechte, immorele, mensonwaardige !
Dat is nog maar de vraag ! Immers,
al deze principes hebben iets gemeenschappelijks, ze zijn heilig voor haar
aanhangers ! Als je dat beseft, ga je wellicht eens dieper doordenken op je
eigen principes en, in het beste geval, ze in perspectief plaatsen. Want alles
wat moet is in mijn ogen per
definitie verdacht, of het nu moreel juist of net verwerpelijk is. Het
gemeenschappelijke aan al deze uiterst verschillende beginselen is haar
fanatiek karakter. Het is zo absoluut ! Het wordt snel drammerige ideologie. Nietsche
: overtuigingen zijn gevaarlijker
vijanden van de waarheid dan leugens.
Nu ik de leeftijd van een zekere
wijsheid heb bereikt – die nota bene in oude beschavingen op hoge prijs werd
gesteld en nu nog slechts door korting in musea – weet ik het zeker : de
gedreven missionarissen, ten bate van welk hoger doel ook, zijn van alle
tijden. Bovendien zijn ze onuitroeibaar en resistent tegen rationaliteit. Ze
vormen het grootste gevaar voor de mensheid en de menselijkheid.
Een van de eersten, bij wie ik dat
idee kreeg, was Jos Geysels, de uitvinder van het cordon sanitaire. De man is van Turnhout, uit mijn buurt dus. Het lag
voor de hand dat ik hem wel eens tegenkwam, op straat of in een cafetaria of
zo. Die gedreven kop ! Dat vingertje omhoog ! Jos weet het beter en wil jou
voorschrijven hoe jij moet leven ! Een missionaris dus, maar niet zo
beginselvast want dan was hij priester geworden. De man is door en door
ondemocratisch. Zet hem in een andere tijd bij de inquisitie en de kans dat hij
fanatiek meedoet is aanzienlijk.
Dogmatici bepleiten vurig de
democratische beginselen, de hunne wel te verstaan. Het cordon sanitaire was en is ondemocratisch, de partij werd immers
wettelijk toegelaten. Dat de partijen andere partijen kunnen uitsluiten, is niet hun goed recht, wat veroorloven ze
zich ?! Het is pure particratie terwijl de grondwet de politieke partij zelfs niet
heeft voorzien, alleen vrijheid van vergadering !
Nochtans, toegegeven, democratie kan
voor ellende zorgen. De verkiezingsoverwinning van radicale moslims in landen
als Algerije werd door het leger teniet gedaan. Maar democratisch was het wel !
De democratische meerderheid van Hitler, je kan er niet omheen kijken. Atatürk
maakte van Turkije een seculiere staat, tegen zijn bevolking in.
Er kunnen bijgevolg redenen zijn om
de democratie even tussen haakjes te zetten, redenen van beschaving en
menselijkheid. Maar daar moet je wel omzichtig mee omspringen en niet
lichtvaardig, omdat het jou zo uitkomt of om partijpolitieke redenen. Het
probleem is dat vooral linksgeoriënteerde mensen zich de definitie van
menselijkheid toe-eigenen, vandaar hun frequent vingertje omhoog en hun groot
gelijk. Al kennen rechtsgeoriënteerde mensen er ook wat van : er is geen alternatief voor de huidige
economische orde ! Het kan niet anders, het moet !
Ik heb voor mezelf een verklaring
gevonden voor de tegengestelde principes van links en rechts. De linksen gaan
uit van plichtethiek, iets moet omdat het moreel hoogstaand is. De rechtsen
gaan uit van doelethiek, iets moet omdat het resultaat van hun handelen goed
is. Neem bijvoorbeeld de opvang van vluchtelingen op de Middellandse zee. Als
goed mens heb je de plicht ze uit het water op te vissen. Als nuchter
pragmaticus stel je vast dat je daarmee een aanzuigeffect organiseert met als
gevolg massale verdrinking. Het resultaat van je handelen telt, niet het
principe. Ze bedoelen het beiden goed dus, principieel en pragmatisch, dat is
het verschil. Over die begrippen plichtethiek en doelethiek lees je nooit wat,
raar toch. Het is nochtans een goede voorzet voor het debat tussen de
tegenpolen.
Ik heb geleerd dergelijke moet-figuren
grondig te wantrouwen. Neem nu die Frans Timmermans, die kandidaat-Commissievoorzitter
is van de Europese Unie. Hij wil als een missionaris Europa op sleeptouw nemen,
zijn sleeptouw van de linkse vlucht vooruit. Er zijn gelukkig kandidaten van
zwaarder kaliber beschikbaar en zijn partij is zwalpende.
Nog zo’n missionaris en een erg
actuele is Jaap Tielrode. Hij is een klimaatwetenschapper, beklemtoont zijn
Groot Gelijk en beschimpt en bespot klimaatsceptici als Thierry Baudet. Dat
schimpen is zijn tweede natuur en zijn argumentatie is steevast gebouwd op een
gezagsargument : 97 % van de klimatologen is ervan overtuigd dat de mens de
aanstoker is van de klimaatopwarming. De sceptici krijgen te veel aandacht, een
normale verhouding zou zijn dat 3 sceptici zouden debatteren met 97 overtuigde
klimatologen ! Wat een verknipte logica, voor een wetenschapper ! Qua
waarheidsvinding immers hebben die 3 sceptici evenveel recht om gehoord te
worden als hun 97 opponenten, toch ?! Zo niet consacreer je de dictatuur van de
consensus. Bovendien : die 3 wetenschappers die niet akkoord zijn met de
klimaatconsensus, daar ben ik reuze benieuwd naar, want ik ben geen kenner maar
vind de kwestie wel extreem belangrijk. Overigens, als volslagen leek lees ik
ook over de twijfel aan de initiële aannames van de IPCC. Dan denk ik : als je
voortborduurt op een niet bewezen aanname, dan dijt je mening vanzelf uit tot
ideologische hoogte of tot een geloof. Het gaat er mij niet om dat de mens zijn
natuurlijke grenzen al of niet te buiten is gegaan, dat is zeker het geval. Maar
de disproportionaliteit tussen enerzijds de verhouding tussen bewezen aannames
en de natuurlijke cyclus van opwarming en afkoeling en anderzijds de
gigantische maatschappelijke inzet om de opwarming te keren, lijkt op hysterische
demagogie. Kijk, dat knelt voor een leek met een geoefende geest. Weer zo’n
fanatieke doemdenker en moet-profeet,
denk je dan al snel. Ayatollah Tielrode zou aan geloofwaardigheid winnen als
hij niet zo zou schelden en tieren. Misschien heeft hij gelijk, maar hij zaait
twijfel door zijn drammerigheid. Groen moet !
Dat moeten wordt echter dag in dag uit ontkend door media en reclame : het is wat jij wil ! Commerciële
praatjes binnen de opgelegde ideologie. De nieuwste iphone : moet ! De burger als financiële melkkoe, meer winst moet !
De beter gesitueerden mogen daarvan mee
profiteren. Voor hen staan investeringsbanken op de bres, tegen fikse
vergoeding uiteraard. En bijvoorbeeld ook
de krant De Tijd, die voorrekent hoe je belasting kan ontwijken. Belastingontduiking
wordt dan weer georganiseerd door diezelfde investeringsbanken. Belastingontwijking/ontduiking
moet !
Al dat moeten, van ideologisch links
tot ideologisch rechts, verraadt belangen en een behoefte om te heersen over
anderen. In mei 1968 zag je in Parijs de slogan : het is verboden te verbieden ! Vijftig jaar later echter is het ik, het eigen aanvoelen en het
eigenbelang, als norm voor alles, een ware kanker geworden, die het samen-leven heeft ondermijnd. Er is
reactie nodig, een nieuwe tegencultuur zeg maar !
Ik flirt met de gedachte om een
nieuwe moet-slogan te lanceren :
maatschappelijk gedrag moet !
Zou ik 20 man op de been krijgen
voor een betoging in Brussel ? Misschien toch maar even advies inwinnen bij de
17-jarige actievoerster Anuna De Wever, zij heeft immers ervaring sinds haar
betoging voor het klimaat, waarvoor ze 3.000 andere scholieren op de been kreeg.
Herman van Schoten, Lagos, Portugal,
08/01/2018.
Alle rechten
voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten