-Lula: is opnieuw president van Brazilië. We zagen de machtswissel rechtstreeks op tv. Hij beloofde sociale rechtvaardigheid, respect voor de wet, het ter verantwoording roepen van hen die fouten begingen en het Brazilië em ruïnas terug op te bouwen. Ter plekke ondertekende hij een aantal voorlopige decreten, waaronder een besluit over vergoeding voor families en over de Amazone. Hij ontving een stoet buitenlandse gasten, waaronder als eerste Marcelo, de president van Portugal. De VS, Frankrijk en de EU stuurden een derderangs figuur. In april zal Lula een staatsbezoek brengen aan Lissabon. Lula zal niet alles kunnen veranderen en moet coalities sluiten. Maar hij brengt een boodschap van hoop.
-Britse gezondheidszorg: in puin. Jarenlange besparingen leiden deze winter tot dramatische en chaotische toestanden in de ziekenhuizen. Het probleem is overbekend: onderfinanciering. Het echte probleem zit dieper. Men heeft van de gezondheidszorg en van de zorg in het algemeen een economische sector willen maken als een andere. De bedrijfsvoering moest worden geschoeid op dezelfde leest als in een privé-bedrijf. Je ziet het zelfs in Antwerpen, waar je bedrijfsauto’s ziet rondrijden met als logo Zorgbedrijf Antwerpen. Je moet uiteraard verkwisting tegengaan en efficiëntie bevorderen, maar in de grond passen de woorden zorg en bedrijf niet bij elkaar. De achtergrond is uiteraard de extreem liberale visie op mens en samenleving, altijd weer. De zorg moet met zorg worden georganiseerd, dat wil zeggen zonder uitzinnige vergoedingen voor tal van managers en met de erkenning dat belastinggeld altijd nodig zal zijn. Dat is de prijs van beschaving, punt aan de lijn.
-Jonathan Holslag: spreekt! En dan doe je er goed aan te luisteren. Hij opende het jaar op de Nederlandse tv, in het praatprogramma Buitenhof onder gespreksleiding van Twa Huys. Hij deed uitspraken die als eerste bom van het jaar kunnen gelden. Europa en de wereld zullen dit jaar Oekraïne-moe worden en aansturen op een compromis met Rusland. Nochtans moeten we blijven steunen en betalen, anders spelen we in de kaart van Rusland en China, die dan hun dominantie nog zullen uitbreiden. De economische verwevenheid met China is zo groot, dat het zoeken van alternatieve leveranciers onbegonnen werk is, we zijn trouwens veslaafd aan Chinese consumptiespullen. Je kan trachten te diversifiëren, maar opgepast want zonnepanelen uit Turkije bijvoorbeeld komen uit…China. China heeft ons nog nodig als afzetgebied en zal daarom de annexatie van Taiwan uitstellen. Eens de Chinese interne markt op zichzelf kan staan, zullen ze het eiland innemen. Holslag adviseert meerdere regeringen achter de schermen en zijn boodschappen worden niet altijd met tromgeroffel onthaald, hij verkondigt waarheden. Je neemt gulzig zijn uitspraken tot je.
-overleden: Gina Lollobrigida (95). Naar verluidt het eerste Europese sekssymbool. Loopbaan in de film, maar ze moest haar meerdere erkennen in Sophia Loren. Nooit een film van Gina gezien, ze kwam wellicht te vroeg voor mijn generatie.
-verlenging kerncentrales: aangekondigd door regering De Croo. Er is een intentieverklaring zonder verbintenis. VLD-leider Lachaert en NVA-leider De Wever betwisten elkaar de draagwijdte van de verbintenis. De eerste beweert dat er begin is gemaakt met de verlenging van twee kerncentrales, voor de tweede is het een paard van Troje waarin een gigantische factuur is verstopt. De Staat zou 50 % van de aandelen van een nieuwe vennootschap overnemen, maar wat zit er precies in? Wordt het land dan ook verantwoordelijk voor de opkuis van de afgedankte kerncentrales, tot nu toe de verantwoordelijkheid van Engie? Het is niet zo zinvol deze kemphanen elkaar de overeenkomst te laten betwisten. Beter is enkele deskundigen het ondertekende document te laten ontcijferen en daarmee de heren politici te confronteren. Zonder deskundigen geeft de VRT de politici de kans hun sport te bedrijven: particratie.
-CV&V: herwaardeert de ouderen, een afgeschreven generatie! Daar is moed voor nodig want de ouderdom telt in deze samenleving niet meer mee. Zal ik mij kandidaat stellen? Ik haal zeker 100 stemmen! En ik kan een vrachtje wijsheid meebrengen. Maar ja, wijsheid en politiek, dat zijn twee verschillende werelden. Zou deze afkalvende partij niet meer weten uit welk vaatje te tappen? Als ze nu eens een keer consequent Vlaams zou handelen ipv altijd maar weer België te willen redden…Een beschaafd Vlaams Belang, zou dat geen idee zijn?!
-beroering: in de Portugese onderwijswereld. Het grote pijnpunt is door iedereen gekend: de lage verloning. Een werknemer van de supermarkt verdient meer dan een leraar, zo wordt beweerd. Voor een buitenstaander onmogelijk te controleren natuurlijk, maar dat de leraar niet wordt gewaardeerd in dit land is inderdaad oud nieuws. In Vlaanderen tracht men de verloning enigszins op te trekken en het beroep open te stellen voor zij-instromers. Dat was ik lang geleden ook, maar veel compensatie voor opgedane ervaring elders was er toen niet bij. Maar goed, ik trad binnen in een systeem met een degelijke pensioenvoorziening en dat is toch niet onbelangrijk.
-Jacinta Ardern: stopt onverwacht als eerste minister van Nieuw-Zeeland. Ze was een geziene politica, niet alleen omdat ze haar baby meenam naar internationale vergaderingen, maar vooral door haar tegelijk kordate en empathische aanpak. Zij was een begeesterende politica, wars van eigen glorie, een voorbeeld voor zeer velen.
-bijzondere financieringswet: door de SERV gefileerd op gevolgen voor de federale overheid en voor de gewesten. De overgangsperiode van 10 jaar is afgelopen en Wallonië en Brussel hebben zo goed als niets gedaan om er zich op voor te bereiden. Ze zullen in zeer zwaar financieel weer terecht komen. Dat is goed nieuws! Want de enige hefboom waarover Vlaanderen beschikt om een nieuwe staatshervorming af te dwingen in 2024. De reputatie van de Vlaamse politieke klasse echter kennende, zullen ze de Waalse vrienden opnieuw niet de knip op de neus durven zetten. Dan zal het definitief eigen schuld dikke bult zijn.
-Oekraïne: tracht de bondgenoten op sleeptouw te nemen voor meer en nog meer wapens. De Duitse aarzeling is begrijpelijk, maar ineffectief. Men wil de formele fictie in stand houden dat de NAVO niet in oorlog is met Rusland. Een vredesverdrag zou wellicht slechts een adempauze zijn om opnieuw te beginnen, de Rus is onbetrouwbaar. Er is een relatieve zekerheid: gebruik van tactische kernwapens zal vergelding uitlokken, daarom is dat gevaar niet groot. Maar toch, onwillekeurig denk je aan Hiroshima en Nagasaki.
-Olivier Vandecasteele: is een NGO-medewerker, die in Iran is veroordeeld tot 28 jaar gevangenisstraf. Niemand kent de reden, niemand heeft inzage in de processtukken. De overheersende mening is dat hij moet dienen als pasmunt voor een in België veroordeelde Iraniër. Het Grondwettelijk Hof laat deze ruil niet toe, althans voor een eerste periode van drie maanden. Minister van Justitie Van Quickenborne betoogt dat de man moet en zal vrijkomen en dat België daar alles voor zal doen. Dat hoort het Iraanse regime ook natuurlijk, niet zo verstandig dus. Oppositielid Franken argumenteert dat de prijs voor de ruil te hoog is vermits Iran het als een overwinning zal uitbazuinen, nota bene in een situatie waarin het regime belaagd wordt door een burgerbeweging die het regime weg wil. België moet de Europese landen zover krijgen dat alle ambassadeurs worden teruggetrokken en dat het Iraanse ambassadepersoneel wordt teruggestuurd, is zijn mening. Ook nogal twijfelachtig en wellicht weinig reëel. Wat is de werkelijke situatie? Vandecasteele werd aangemaand niet naar Iran te vertrekken, wegens het bekende risico te worden opgepakt. Toch ging hij. Het doet denken aan de Rus Navalny, die tegen beter weten in, terugging naar zijn land en meteen werd opgepakt en veroordeeld. Het is grote naïviteit. België moet inderdaad inspanningen leveren om de man vrij te krijgen, maar de eigen verantwoordelijkheid van Vandecasteele mag evenmin worden vergeten. Waarom vertrok hij tegen beter weten in?
-asielcrisis: in België, Nederland en Oostenrijk. De asielzoekers komen, blijven komen en zullen blijven komen. Alleen een Europese oplossing kan baat brengen. Nuchter bekeken zal een spreidingsplan niet unaniem worden aanvaard door de lidstaten, zodat slechts één andere mogelijkheid open blijft: controle en administratie aanmelding en afhandeling aan de buitengrenzen. Zolang de buitengrenzen een gatenkaas zijn blijft het probleem onbeheersbaar. Dat men al eens begint met de schepen die migranten actief ophalen aan de ketting te leggen. Zodra dat gebeurt zal de georganiseerde overtocht over de Middellandse Zee verminderen, misschien zelfs stilvallen, met als gevolg minder doden dan nu. Dat is gezond verstand.
-protest tegen Franse pensioenwet: is een klassieker. De Fransen houden van staken en protesteren het lijkt erop dat hun politieke dialoog op straat wordt gevoerd. Dat heeft iets sympathieks en het is duidelijker dan de achterkamertjespolitiek van de meer noordelijke landen. Maar toch. De Franse arbeidsmoraal heeft nooit hoge toppen gescheerd. Van heel vroeger is bekend dat de productiviteit van bijvoorbeeld Renault Frankrijk een stuk lager lag dan die van Renault België. De Fransman is ook in dat opzicht al een halve zuiderling, je leeft niet om te werken. Misschien is een oplossing denkbaar in niet-klassieke zin: geen algemene wet voor iedereen, maar sectorgewijs in functie van productiviteit en financiële haalbaarheid per sector. Dan krijg je natuurlijk het verwijt dat je sectoren tegen elkaar opzet. Het is ook niet meer dan een idee, om eruit te geraken.
-Nicola Sturgeon: is de eerste minister van Schotland. Ze pookte een vuurtje op tussen haar land en de regering in Londen. Schotland heeft een wet op transgenders, Londen verwerpt die wet en heeft het laatste woord. Het is een kwestie van visie maar het is ook een politiek spelletje. Nicola werd in een cartoon als transgender weggezet! Schotland heeft in 2014 de kans gemist in een referendum te kiezen voor een eigen weg, los van het UK. Als je de geschiedenis van het land een beetje kent, haar schitterende landschappen, haar traditionele Schots-Gaëlische muziek, haar kilt, haar whisky, het gerecht haggis, dan vermoed je dat er veel eigenheid in Schotland zit. De bevolking echter is niet zo uitgesproken nationalistisch. De brexit heeft hier misschien verandering in gebracht. Dan komt nog de economie, die, bij onafhankelijkheid, zou moeten ingepast worden in de Europese politiek, een overleg dat jaren zou aanslepen. Kortom, 2014 was de gemiste kans.
Herman van Schoten, Armação de Pêra, Portugal, 05/02/2023.
Alle rechten voorbehouden: vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten