Fairbanks ligt in het noorden van Alaska en daar verwacht je geen
frivole dingen. Hier begint de beruchte route naar Prudhoe Bay, de noordelijke
oliehaven. Dagelijks rijden hier zware trucks met materiaal de 803 km. over de
Dalton Highway, een baan van gravel, gaten en stof, waar je
met een personenwagen best wegblijft. Fairbanks is dan ook de voorraadpost voor
materiaal en hulpstukken voor de oliewinning.
Fairbanks bereik je vanuit
Anchorage na 576 km. over goede wegen. De stad is niet direct de reis waard,
maar ligt op de route van een mooie rondreis over het vasteland van Alaska.
Heen ga je normaal langs het Denali Natuurpark, terug langs Delta Junction en
Glennallen. Onderweg is er uiteraard veel en weidse natuur, ook gletsjers, een
paar keer de oliepijpleiding naar Valdez. In Fairbanks kan je met wat geluk het
noorderlicht zien en je kan in de ruime omgeving mooie uitstappen doen, o.a.
naar Chena Hot Springs, waar je ook met sleehonden kan rijden. Je rijdt in die omgeving vele eentonige kilometers en
onderweg zie je af en toe een brievenbus aan een zandweggetje staan, ver van de
bewoonde wereld. Er wonen nogal wat eenzaten, maar daar binnenrijden moet je
toch niet doen, want er staat altijd een bord met do not enter ! en
gewapend zijn zij zeker. Ook altijd uitkijken voor overstekend groot wild, het
is er echt hoor !
‘s Avonds is er weinig te doen in
Fairbanks. Eten in het hotel of in een restaurant, nog een ommetje en het bed
in na een lange dag in de volle natuur. En je kan naar de French Can Can ! Het zaaltje
zit stampvol toeristen. Maar natuurlijk, we zijn hier niet in Parijs. Het is
nogal braaf en bescheiden, maar wel enthousiast ! En als de beentjes omhoog
gaan, gaat dat vergezeld van aanstekelijke kreten en raakt het publiek wakker.
De danseressen zijn met een tiental, allemaal in hetzelfde ouderwetse uniform,
en de muziek is Amerikaans. Het is show uit de oude doos.
Je stelt je voor dat deze actrices
overdag een truck besturen, in een garage werken of een hotel uitbaten en dat
ze hier een leuke bijverdienste aan hebben. De bezoekers verwachten ook echt
geen erotisch spektakel, kinderen zijn welkom. Het is meer traditie, uit lang
vervlogen tijd en het is gewoon aandoenlijk. En verder is er vanavond toch
weinig of niets te doen. Een beetje ambiance is voor iedereen welkom. Je ziet
het ook aan de bezoekers, ze zijn ontspannen en met alles tevreden.
Een keer per jaar wordt ook
opgetreden voor het goede doel. Dan kan je aan verminderde prijs binnen als je
hopen voedsel meebrengt. Het is dus geven in natura.
Fairbanks is een lastige stad om je
weg te vinden. En als het hotel dan ook nog van naam veranderd is, wordt het
even een beetje moeilijk. Maar dat is natuurlijk zeuren in een land waar je
plan trekken de voorwaarde voor overleven is.
Fairbanks heb je zo gezien. Maar
daar gaat het niet zozeer om. Het is de sfeer. Het is er zo eindeloos ruim en
stil en mooi en ruig. Dat op je laten inwerken, is wellicht beter dan jaren
therapie.
Natuurlijk, Fairbanks maakt niet
alles waar. Je komt klein en groot wild tegen, maar de grote eilanden hebben in
dat opzicht toch echt wel meer te bieden. Een duur watervliegtuig en je bent er
zo ! Beren zijn er natuurlijk wel op het vasteland van Fairbanks en Anchorage,
altijd oppassen dus en daarom zijn de geplande wandelingen toch niet evident.
Het maakt dat je je niet vrij voelt. Dat gevoel wordt nog versterkt door
afgesloten vuilbakken en met een geweer gewapende rangers op toeristische wandelplekken. Alaska is prachtig, wijds en
eenzaam. Maar dit is de keerzijde.
Herman van Schoten, Fairbanks,
Alaska, V.S., 28/07/2007.
alle rechten voorbehouden : Herman van Schoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten