43. INTERNETRADIO.

We hebben nu ook internetradio ! Dat kwam zo. Na ruim 40 jaar was de muziekinstallatie aan vervanging toe. Niet uit zucht naar iets nieuws, niet omdat we vonden daar recht op te hebben, gewoon, omdat de pick-up niet meer goed werkte, een box het had begeven en de radio nog slechts enkele kanalen de baas kon. Eerst wilde een zeer professionele verkoper uit een zeer professionele winkel ons een zeer professionele installatie aanpraten, waardoor het gebouw elke keer zou beginnen daveren en de buren ook.

In een meer bescheiden winkel stond een jongmens ons te woord. Hij had alles tegen : zwaar getatoeëerd, enkelsokken boven stoffen pantoffels, Arabische baard en hij heette ook nog Dimitri. Hij keek geconcentreerd, het beboste gelaat een beetje schuin en hij luisterde. Hij stelde geen vragen, want geleerd als wij waren door de professionele woorden van zijn professionele voorganger uit de professionele winkel, vertelden we alles wat hij weten moest en nog in het juiste jargon ook. Voegden er als kroon op het werk aan toe dat we een zuivere, sterke klank wilden op laag toerental wegens wonen in een appartementsgebouw. We zwegen en haalden adem. Toen keek Dimitri afwisselend mijn echtgenote en mezelf aan en sprak ernstig : ik snap wat jullie nodig hebben. Kom mee, ik zal het jullie laten horen. Voorkeur voor een bepaald genre ?

Hij liet ons vervolgens geen acht maar slechts drie verschillende speakers beluisteren, in combinatie met slechts twee versterkers. De keuze was zo gemaakt.

Toen kwam die internetradio ter sprake. Ook die kochten we, niet beseffend wat voor verslavend hebbeding dat zou worden.

Daar kwam Dimitri aan huis om alles te installeren. Toch ruim een half uur werk. Hij kreeg een kop koffie en hij meende iets in ruil te moeten terugdoen en begon over zijn hobby. Verzamelaar van reptielen. Slangen en gekko’s. ‘s Avonds zet hij de deurtjes soms open en dan komt er wel eens een slang traagjes aangegeleden en nestelt zich naast hem op de bank. Samen kijken ze dan tv.

Als laatste werk was er de internetradio. Dat was ook zo gepiept. En dan de test. Wat een klank ! Aangesloten op de speakers natuurlijk, maar toch ! En wat een keuze ! Uit zowat de halve wereld en zo ongeveer alle denkbare genres. Dag en nacht de muziekwereld in je bereik ! Wel enkele rare genres : christian rock en christian contemporary. Zeker weer Amerikaans.

De internetradio completeert de muziekinstallatie ! Meer nog, je hebt eigenlijk geen cd-speler of pick-up meer nodig. In ons geval ligt dat anders natuurlijk. We hebben nog zo’n 100 oude lp’s en een rek vol cd’s, waaraan we toch wel gehecht zijn wegens bijzondere muziek en jeugdsentiment.

De pick-up bijvoorbeeld werd ingehuldigd met Wade in the Water van Ramsey Lewis en de cd-speler met Noitadas van José da Câmara, persoonlijk door hem gedagtekend in zijn restaurant in Lissabon op 04/01/2005.

En nu, weken later, doen we een vaststelling. Die internetradio is het toestel, dat het meest aan staat. Het is ook zo makkelijk, genre en station kiezen en hij volgt vanzelf je stemming van het moment. Hij slaat ook voorkeuren op en wat zien we : smooth jazz en relaxation music. Zo leer je jezelf weer wat beter kennen als het ware.

Dat ding speelt dag en nacht, onvermoeibaar en praters zijn er niet bij. Toch nogal anders dan in onze jeugd. Toen sprak een nieuwslezer om 23.55 uur : dit was het laatste nieuws van vandaag. Wij eindigen hier onze uitzendingen en wensen u, beste luisteraar, een goede nacht. Waarop iedereen, aangespoord door dit wijze bericht, zich te ruste legde en de misdaad ‘s nachts niet bestond.

En of je nu een kanaal uit New-York, Mexico-stad of Ponte de Lima in Portugal aanzet, de klank is even zuiver. Andere koffie dan vroeger. We herinneren ons Luc Varenne, die vanuit het verre Toulouse verslag deed over de Ronde van Frankrijk en zijn bijdrage, met krakende en half wegvallende stem, enigszins dramatisch afsloot met : ici Toulouse, à vous Bruxelles ! Luc kende er wat van, hij deed er natuurlijk nog een schep bovenop, alsof hij in het binnenland van een onbekend Afrikaans land zat, op zoek naar de bronnen van de Nijl. Het had charme, zeker, en het beklijfde, maar Luc had natuurlijk geen benul van internetradio.

Mijn echtgenote herinnert zich haar oma en hoe die zich met haar gezin rond het eerste radiotoestel schaarde om naar het gesproken dagblad te luisteren. Sst !, maande zij hen aan, onderbreek die meneer niet hoor !

We tonen onze nieuwe aanwinsten natuurlijk aan iedereen die over de vloer komt. Eerst zeggen we niets, we laten de bezoekers onze nieuwe installatie ontdekken. En helpen hen dan uit hun onzekerheid : ja, dat is een internetradio. Klein kastje, veel muziek !  En geven hen dan een korte demonstratie. Waarna we speuren naar hun reacties.

Maar één bezoekster tuinde er niet in. Ze speelde verbazing dat wij nu nog zo’n complete installatie gekocht hadden, met platenspeler en al. Dat is echt niet meer van de tijd Herman !  Ze sloeg ons om de oren met Bose en Sonos en alles te bedienen met slechts een enkele afstandsbediening.

Maar ja, meneer Bose en mevrouw Sonos hebben onze bijzondere platen en cd’tjes niet in huis.

Later op de avond kwam mijn slecht karakter weer boven. Je bent vol van de internetradio of je bent vol van Bose en Sonos. Als je ergens vol van bent, kan je nog moeilijk openstaan voor iets anders.

Gaat het daarom met de wereld zo slecht ?

Herman van Schoten, Schoten, België, 08/09/2015.
alle rechten voorbehouden : Herman van Schoten.