En van waar bent u ? Vroeg de mij onbekende vrouw. Ik gunde haar desondanks antwoord, waarop ze reageerde met : mijn ex is ook van Schoten ! Ze keek me in de ogen, zodat ik wederom wat moest zeggen. Zoho !, bracht ik eruit want leuk leek me niet gepast.
Hoe kwam dat zo ? We zaten toevallig naast een Vlaams stel in een restaurant ergens in Portugal. De tafeltjes stonden dicht opeen en als je dan hoort dat ze Vlaams spreken, dan raak je al snel aan de praat. Zodoende. Dat haar voormalige echtgenoot in mijn gemeente onderdak had gevonden, is volstrekt aanvaardbaar. Schoten is een bovenstebeste gemeente ! De mededeling is evenmin sensationeel, onder kennissen en buren zou je er niet van opkijken. Maar van een wildvreemde valt het op. Het eerste wat ze me meegeeft is dat ze gescheiden is. Mensen doen op vakantie confidenties, waarover ze thuis tweemaal zouden nadenken. Ik kreeg nog wat details, niet bijzonder, maar toch. Op vakantie gaan de remmen los, dat zal het zijn.
Mijn ex is van Schoten ! Hoe moet je daar op reageren ? Wordt een inhoudelijk vervolg verwacht of is het gewoon sociale klap ? Word je verwacht te vragen naar de straat van de ex, hoe hij heet, wat voor werk hij doet, of hij bij het voetbal of het tennis zit ? Bij de brandweer misschien of heeft hij een stamcafé ? Daar zou je wellicht antwoord op krijgen. Van andere vragen weet je dat je dat niet doen moet : hoelang al gescheiden, vreemdgaan, vechtscheiding, kinderen, financiële regeling ? Je zou ook kunnen vragen waar de huidige vriend vandaan komt. Dat zal vast niet Schoten zijn.
Dat wist ik omdat Schoten er licht geïrriteerd uitkwam. Daar is ze vast geen nieuwe vriend gaan zoeken. Haar felheid illustreerde haar beleving. Daarom was haar openingszin een voltreffer.
Mijn klassieke openingszin is minder emotioneel geladen : u spreekt Nederlands, hoor ik ! Maar ik zal er nooit een vervolg aan breien met vragen als bent u gevlucht voor de belastingdienst ?, zijn jullie een hersamengesteld gezin ?, waar was u bij de tsunami van 2004?, eet u graag bananen ?, heeft u zwart geld ?, gebruikt u drugs ?, geeft u aan het Goede Doel ?, doet u aan vrijdagavondseks ? Dat zou geen pas geven. Je informeert naar hun reis, hoe ze Portugal ervaren, of ze over een huurauto beschikken, dat soort vraagjes. Niet dat het ertoe doet, maar ter wille van het contact. Als ze bekennen maar even te zijn overgevlogen voor een lang weekeinde, dan denk je sukkelaars, maar je zegt oh wat moedig !
Van nature zijn wij niet van de blufferige kant. Toen de tandarts mijn echtgenote vroeg hoelang we overwinteren, vond ze dat lastig. Zowel omdat de tandarts in haar open mond aan het werk was, als om lichte schaamte om het juiste antwoord. Maar dat is toch normaal, jullie hebben er je hele leven voor gewerkt, nu is het tijd om te genieten ! Een enkele keer bluf ik opzettelijk. Het kriebelt als de toevallige tafelgenoten van het type zijn die alles weten, het woord naar zich toe trekken, een halsketting dragen en van Antwerpen zijn. Zo’n Antwerps janneke vroeg : hebt ge hier misschien iets ? Waarmee hij onroerend goed bedoelde. Ik vermeed het mijn echtgenote aan te kijken en sprak met uitgestreken gezicht : nog niet nee, maar we zijn in onderhandeling. Voor € 350.000 kan je al wel wat vinden…Na afloop waarschuwde mijn vrouw me dat nooit meer te doen, anders zou ze weglopen of het straal ontkennen.
Sociaal contact hangt aaneen van codes. Je moet weten wat wel en wat niet kan. Zo verklaren toeristen graag dat het eten toch zo lekker is. Vroeger ging ik daar steevast tegen in, de Portugese keuken is zonder meer matig, maar nu bijt ik op de tanden, toeristen laat je best in hun droom. Een andere code is doen alsof je hun leeftijd onderschat. 82 ?, amai, ik had u iets in de 60 gegeven ! Werkt altijd. Met doorvragen naar kleinkinderen moet je oppassen, want dan wordt geheid de slimme telefoon erbij bijgehaald en de foto’s van de twee schitterende peuters in alle toestanden en poses getoond, zodat je eten koud wordt. Wat in een andere situatie onderhoudend kan zijn, is aan tafel soms vervelend. Sociale klap geeft mensen de kans af te stomen. Zo keek een vrouw mij ooit met wilde ogen aan : mijn ex is homo ! Daar wist ik niet direct raad mee en het was enigszins ongepast, daar op dat ogenblik de hoofdschotel eraan kwam. Ze overtrad een code.
Sociale klap smeert het contact. Het weer is uiteraard favoriet thema nummer 1. Het is te warm of te koud en het moet eindelijk eens gaan regenen of het regent veel te veel. Politiekers zijn allemaal poenpakkers. Bij de brievenbussen in de hal van het appartementsgebouw :’t zullen wel weer rekeningen zijn ! Maar Biepowst zou moeten weten dat de brievenbus een eersteklas ontmoetingsplaats is, waar niet alleen de laatste roddels worden uitgewisseld maar steevast ook informatie wordt verstrekt over de medische toestand van de een en de ander. Er is zelfs een objectief voordeel : ik heb er al een uitstekende dokter-specialist aan overgehouden. Een onbelangrijke vraag, ofschoon ik het graag zou weten : wordt er over mij ook geroddeld ?
Je kan besluiten dat inhoud er niet veel toe doet, maar wel het contact. Daarom is een late wens voor u voor 2020 : meer sociale klap aan de brievenbus !
Herman van Schoten, Lagos, Portugal, 06/01/2020.
Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten