Wouter Torfs, van de gelijknamige schoenketen, roept op toch vooral Belgisch te kopen, zeker op internet ! En dus doe je dat, want Wouter staat bekend om zijn vooruitstrevende personeelspolitiek, daarom heeft hij een streepje voor.
Goedgemutst wil ik mezelf verwennen met snoep, ah ja, een mens mag toch ook wat hebben in zijn corona-huisarrest ! Snoep vind je natuurlijk overal, maar niet dat ouderwetse snoep van Joris : beertjes, belga’s, bruine pector, krieken, dopjes, braambessen, jujube, briketten, muisjes, ruitjes, tutjes…
In Anzegem woont een jonge onderneemster, die dat allemaal in huis heeft ! Anzegem ? Tussen Avelgem, Zwevegem en Waregem, tegen de taalgrens aan dus. De aanbieder is een aanbiedster, mevrouw Sibylle. Ze spreekt recht voor de raap en druk, er is geen speld tussen te krijgen, van sibillijnse spraakverwarring kan dan ook geen sprake zijn. Haar geschreven Nederlands is voor verbetering vatbaar : u pakje is verstuurd ! Nu komt zo’n spelfout wel meer voor, een Antwerps museum : bestelen aan de bar aub ! Niet doen hoor ! En mevrouw Sibylle heeft haar naam ook al verkeerd gespeld gekregen, dat zal aan de ambtenaar van de Burgerlijke Stand liggen. Want in België kent iedereen een andere Sibylle, te weten Sybille de Selys Longchamps, aanhoudster van koning Albert en moeder van Delphine Boël en die zullen het toch wel weten !
Mevrouw Sibylle uit Anzegem bedoelt het goed. Maar voor de bezorging heeft ze Bpost in de arm genomen, genoegzaam bekend als Bie-Powst, en dat is niet haar beste zet. Individuele vragen kunnen niet beantwoord worden, zeggen ze bij Bie-Powst. En dan een onthutsende mededeling : Door de hoge pakjesvolumes en de geldende veiligheidsmaatregelen is er vertraging in de distributie van pakjes. bpost gebruikt het principe van 'Last in first out’. Dit zorgt ervoor dat niet alle pakketten continu worden vertraagd. Naast de behandeling van de nieuw geïnjecteerde pakjes verwerken we altijd een deel van de achterstand van pakjes die we de dag (en) niet eerder hebben kunnen behandelen.
Op die manier blijven pakjes liggen tot na corona, want ze zijn elke dag overbevraagd. Daar kan je inkomen, want ze hebben niet de reputatie van geoliede organisatie, het is op zijn belgisch nietwaar. Maar geen informatie kunnen of willen geven, ook niet aan leverancier Sibylle ? Ze klaagt dat ze dan ook nog een duur contract met ze heeft, maar service, noppes, ze vindt het godgeklaagd.
En dan die geïnjecteerde pakjes. Ik houd mijn hart vast, mijn pakje met snoep is geïnjecteerd, als het maar niet met drugs is. Mijn echtgenote stelt me gerust, het is maar slecht vertaald Frans ! De tekst is voorts geen goed voorbeeld van degelijk Nederlands, maar goed, taal telt niet meer mee, nietwaar, als we het maar verstaan. Na twee weken nog steeds geen melding van Bie-Powst, mevrouw Sibylle beslist om mijn geld terug te betalen, sportiviteit die je op prijs stelt. Plots een mail van Bie-Powst en een uur later belt de bezorger aan : hebbes !
Het loopt helemaal anders bij de digitale bestelling van mijn sigaren. Ik tel 1 Belgische aanbieder en 7 Nederlandse. Dit experiment kan je met zowat gelijk welk product uitproberen, de Nederlanders zijn volop mee in de e-bedrijvigheid. Een van de Nederlandse aanbieders presteert het zelfs om deze sigaren Hollands te noemen, terwijl het een 100 % Belgisch product is, van het huis Vandermarliere uit Zwevegem, in de buurt van datzelfde Anzegem ! Hollands lef, zal ik maar zeggen ! Daar ik mijn vaste sigarenwinkel heb op het Zuid in Antwerpen, de traditionele winkel Verloo - helaas overgenomen door de Zwitsers van Davidoff - nam ik contact op. Bestellen per mail gaat niet, je moet bellen ! Ze leveren inderdaad aan huis. Een kistje van 25 kost € 34, met een minimale bestelling van € 150 en verzendingskosten niet inbegrepen. Niet echt klantvriendelijk. Een paar Nederlandse aanbieders uitgeprobeerd ! Deoudetijd.nl uit Utrecht kondigt aan geen tabaksproducten te mogen uitvoeren naar België, op grond van Nederlandse wetgeving. Even toetsen bij een andere aanbieder ! Rookwaren-online.nl uit Weert laat me toe mijn winkelkarretje te vullen naar believen. Ze rekenen € 24,50 per doos zonder minimaal bestedingsbedrag, wel nog verzendkosten. Omgeslagen komt een doos neer op € 28,40. Over Nederlandse wetgeving geen woord, misschien komt dat omdat Nederlands Limburg eigenlijk bij Vlaanderen hoort (?! ).
Dan de bezorging. Twee uur na bestelling bericht van Post.nl dat het pakket bij hen is toegekomen. Er zit ook bij hen vertraging op, echter beperkt tot 2 werkdagen.
Even terug naar Wouter Torfs, die het zo goed bedoelt. Ja, Wouter, ’t is maar dat je het weet, ze moeten hier in Vlaanderen geen tandje bijsteken, zoals jij stelt, maar een heel gebit !
Bie-Powst is een klassiek voorbeeld van de Belgische organisatiecultuur, gebaseerd op improvisatie. Dat zie je vooral in de politiek natuurlijk. Beleid, laat staat lange-termijn-beleid en visie is on-Belgisch. Veel loopt in het honderd.
Der Spiegel wijdde er een artikel aan ! Aanleiding was een op de Amerikaanse tv getoonde tabel, waarmee onze Grote Leider Trump aantoonde dat Belgium het hoogst aantal corona-doden telt, daarmee zijn eerdere uitlating over Brussel als hellhole kracht bijzettend. Der Spiegel zocht het uit. En vond vier verklaringen. België is dichtbevolkt. Het is een doorgangsland, op minder dan drie uur van Parijs, Amsterdam en Keulen. Er is meer luchtvervuiling dan in aanpalende landen, niet bevorderlijk voor de longen. En ze tellen zowat alle vermoedelijk aan corona overleden bewoners uit woonzorgcentra erbij op, in tegenstelling tot andere landen, waardoor de vergelijking mank loopt.
Het klinkt als een halve verontschuldiging, die Belgen kunnen er ook niet aan doen, als het ware ! Maar toch kan je niet om een hard feit heen. België is niet alleen politiek stuurloos, maar vooral, het land heeft geen bestuurlijke traditie, het was altijd weer loodgieterij op het moment dat de kraan lekt.
Wat is daarvan de achtergrond ? Je moet niet ver zoeken, het is de compromiscultuur, diep ingebakken in Belgische en ook in Vlaamse hoofden. Op elk moment de ander tegemoetkomen, er altijd weer een mouw aan passen, ook na gesloten overeenkomst, want ruzie, daar hebben we een heilige schrik van. Dat heeft geleid tot een veralgemeend koterij-beleid. Koterijen vind je niet alleen in de ruimtelijke ordening – zie de huizen met aanbouw op aanbouw - , maar ook in wet-en regelgeving. Die compromis-cultuur, daar is men nog fier op ook ! En ogenschijnlijk terecht want Europa huurt onze politici in : Van Rompuy en Michel, wel, als dat geen bewijs is ! Reden is uiteraard dat Europa evenmin werkt en het dagelijks compromis als enige leefbare bestuurlijke cultuur heeft omarmd.
Vlaams-nationalisten geloven dat het in Vlaanderen anders wordt, na het mirakel van de Belgische splitsing, waarin zij geloven tegen beter weten in. En inderdaad, als de molensteen van loodzware afdracht van Vlaams belastinggeld naar Wallonië en Brussel wordt weggenomen, of zelfs maar deels wordt verlicht, dan ontstaat nieuwe bestedingsruimte. Maar ten gronde blijft de fundamentele kwaal bestaan. Want de politieke slogan wat wij in Vlaanderen doen, doen wij beter is niet noodzakelijk waar. Zou het echt ?
Frankrijk, Duitsland en Nederland hebben een bestuurlijke cultuur. Niet dat die overal zo doeltreffend is, het Franse centralisme met name is een bedreiging van de welvaart. Maar ze weten wat ze willen, al stoten ze af en toe de neus.
Heeft Vlaanderen een bestuurlijke cultuur ? Of is Vlaanderen geïnjecteerd door het improvisatie-virus ? Wat dacht u ?
Herman van Schoten, Schoten, België, 23/04/2020.
Alle rechten voorbehouden : 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten