Gebeuren is gevaarlijk ! Aldus AWS, een van de Bovenbazen (1). Ze zijn met pakweg 100 – of zijn het er 1.000 ? - en regeren de wereld. Ze hebben alles en zijn dan ook als de dood om iets te verliezen. Want wie niets heeft, heeft ook niets te verliezen en kan alleen maar bij krijgen. Daarom leiden de Bovenbazen een kommervol bestaan, steeds achterom kijkend of er niemand klaar staat met een mes. Ze werken achter de schermen en vrezen jaloerse nieuwkomers, daarom isoleren ze zich in vrijwillige en permanente quarantaine.
De Bovenbazen ontmoeten elkaar geregeld. Eenmaal per jaar komen ze zelfs publiek bijeen, in het Zwitserse Davos. Dat is voor de schijn. Ze laten koningen, presidenten en politici toe, die in de waan verkeren dat ze meetellen. Het wordt ook bondig uitgezonden langs de media, ter wille van de beeldvorming.
Je zou denken dat het om een groep gelijkgezinden gaat, die in harmonie de wereld en de welvaart onderling verdelen. Dat is een misvatting, het kan er heftig aan toe gaan. Meestal wordt dat verborgen gehouden voor de buitenwereld, maar een enkele keer lekt er wat van uit. Doorgaans komt dat door onhandig manipuleren door een nieuw lid, dat de spelregels nog moet leren. Laatst was dat de Russische president Poetin, een omhoog gevallen geheim agent. Hij wilde geen akkoord over oliebeperkingen, zodat de prijs drastisch daalde. Later zag hij zijn vergissing in, hij heeft zijn lesje geleerd. Men stelde hem snel het boekje ter hand - in haaienleder ingebonden -, bevattende de Ethische Gedragscode van de Bovenste Honderd. Zijn ongedisciplineerde omgeving liet helaas enkele geboden uitlekken :
-een goede oorlog af en toe bevordert de productie en is de beste schoonmaak;
-houd uitvindingen tegen die je verdienmodel bedreigen;
-ruil geregeld aandelen en territoria met Bovenste Collega’s, dat smeert de solidariteit en houdt het spannend;
-geef af en toe enkele miljoenen voor het goede doel, dat staat gekleed;
-bevorder de vrije tijd, want dat schept nieuwe behoeften, waaraan verdiend kan worden;
-geef de burger de illusie dat zijn mening telt; publiciteit in die zin is een geschikte drug;
-vermijd de omgang met minvermogenden, zij zouden verwachtingen kunnen krijgen en dat is besmettelijk.
Deze geboden neem je niet zomaar in je op, het is dan ook begrijpelijk dat nieuwkomers een inlooptijd nodig hebben. Of coaching is voorzien, vermocht ik niet uit te vissen. Herman Van Rompuy op tv : mijn mond is op slot. Had hij gezworen te zwijgen of wilde hij verbergen dat hij het ook niet wist ?
De bovenbazen dekken zich in tegen onverwachte gebeurtenissen. Want er kan altijd iets gebeuren ! Ze kopen zich in bij Lagere Concurrenten en verzekeren en herverzekeren hun risico’s, zodat ze zelfs winnen bij een beurscrash. Fusies en schaalvergroting wereldwijd zijn geliefde instrumenten. Om dat verteerbaar te maken voor de naamloze massa, noemen ze dat Globalisering, dat klinkt gewichtig en onvermijdelijk.
Maar bij de slimste minvermogenden groeit hier en daar het inzicht dat geld geld aantrekt en henzelf ook. Dat leidt soms tot ongewenste opstoten van illusies, die dan ook deskundig moeten worden afgeleid, desnoods afgeblokt. Een recent voorbeeld is Charles Michel, die zijn plaats niet meer kende en die men dan maar geparkeerd heeft als Europees president, zodat hij onder controle kan worden gehouden.
De mentaliteit van de Bovenbazen zich in te dekken tegen alles en iedereen is doorgesijpeld tot bij de modale burger, zeker in de Verenigde Staten. Daar heerst bureaucratie en formalisering van beroepsmatige betrekkingen, zodat je nooit kan gepakt worden. Je indekken is een hoge deugd. Je verzekeren is het aangewezen instrument voor wie het kan betalen. Je kan je verzekeren tegen zo goed als alles. Reis- en sportverzekeringen zijn populair, je kan immers nooit weten of er wat gebeurt ! Een populaire verzekering is die voor een ziekenhuisopname, in Vlaanderen hospitalisatieverzekering genoemd. Een nuchter iemand zei me : waarom zou ik dat nemen ? Als ik moet worden opgenomen, kom ik op een kamer van twee of vier, wat dan nog ? Maar ja, met sommige aandoeningen of ziekten wil je toch wel liever op een eenpersoonskamer liggen, buiten het zicht van vreemden. Er zijn zelfs mensen die een begrafenisverzekering aanhouden !
Zonderlingen gaan nog verder. Ze laten hun sperma invriezen en zelfs hun stoffelijk overschot voor je weet maar nooit, wachtend op een medisch mirakel, eventueel op de verrijzenis. De ultieme manier echter om zich in te dekken tegen dingen die kunnen gebeuren is in je kot blijven. Af en toe in de geschiedenis kan men dit verschijnsel vaststellen, doorgaans bij oorlog en pest.
De angst voor onverwachte gebeurtenissen zit er diep in. Als mijn echtgenote later thuiskomt dan verwacht denk ik : er zal toch niets gebeurd zijn ? Sommigen trekken er zich niets van aan en trekken de wijde wereld in, zonder financiële of medische garanties. Het zijn de echte avonturiers. We kwamen er al wel eens eentje tegen, die niet meer wist van welk hout pijlen maken en dan maar aan het bedelen sloeg. Straatmuzikanten verdenk ik ervan in dit rijtje thuis te horen.
Nederlanders hebben het in het algemeen goed voor mekaar. Ze nemen ook initiatief. Ze reizen de wereld rond en durven wat de gemiddelde Vlaming niet durft : risico nemen. Soms vergalopperen ze zich, dat kan je zien in het tv-programma Ik Vertrek. De Vlaming speelt op zeker, timmert de risico’s dicht. De Nederlander heeft vertrouwen in de toekomst, de Vlaming houdt zich liever gedeisd achter een vast inkomen en een vast pensioen, hij is een angsthaas. Je weet immers maar nooit wat er kan gebeuren !
Politici houden van stilstand want stilstand staat garant voor machtsbehoud. België is daarvan een schoolvoorbeeld. Democratie wordt gewantrouwd want zou de breekbare consensus tussen noord en zuid kunnen aantasten. Men verlegt dan maar spelden en verkoopt dat als Grote Verandering : Met Ons Wordt Het Anders ! De behoefte aan stilstand heeft zijn eigen rechtvaardiging gevonden in een ideologische leuze : consensus ! Hoe meer we pappen en nathouden, hoe minder kans op een maatschappelijke omwenteling. Bij elke aanslepende regeringsvorming verzucht koning Filip tegen zijn adviseurs : er zal toch niets gebeuren, hoop ik…
De Bovenste Honderd hebben hebben gezags- en machtsmiddelen om hun macht te bestendigen. Lange tijd was dat godsdienst en de beloning in het hiernamaals. Nu subsidiëren ze stiekem ogenschijnlijke tegenstanders. Zo is Groen een objectieve bondgenoot geworden want open grenzenbetekent meer globalisering. De vrije pers is geen probleem, vermits men de financiële touwtjes in handen heeft. Niets zo doeltreffend als zogenaamd kritisch doen in een gezagsgetrouw blad. Opruiende artikels verschijnen in onbelangrijke blaadjes en hebben geen bereik. De bedreiging stelt niets voor en dus laat men betijen. Stoom laten afblazen past immers in de democratische beeldvorming. Maar als het de spuigaten uitloopt treden ze onverbiddellijk op, zie Julian Assange.
Wij worden geregeerd door het grootkapitaal en er zullen altijd weer nieuwe jongeren gevonden worden om hun spel mee te spelen, tegen een kleine beloning uiteraard, die dan als beloftevolle carrière wordt voorgesteld. Zo bekende een gepensioneerde C.E.O van een multinationaal bedrijf, die ik toevallig leerde kennen in gezamenlijke vrije tijd, dat hij ooit wereldwijd 10.000 man moest ontslaan, daarvoor was hij ingehuurd. Het bleef hem levenslang achtervolgen, hij voelde zijn reusachtige bonus aan als bloedgeld. Hij voelde zich stroman, aan het koordje van de Bovenste Honderd.
Dit artikel kan fatalistisch overkomen, dat hangt van de Lezer af ! Het is hoe dan ook belangrijk dat je het Grote Spel Om De Knikkers doorhebt, om jezelf illusies en ontgoochelingen te besparen. De juiste levenshouding is verder leven, op eigen ritme, naar eigen inzichten, met een geïnteresseerde blik naar de medemens, een kritische blik naar Boven en je indekken tot een niveau, waaraan je behoefte hebt. Want er kan altijd iets gebeuren. En gebeuren is gevaarlijk.
Noot :
(1) : Toonder, M., De Bovenbazen, 1963-64.
Herman van Schoten, Schoten, België, 15/04/2020.
Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten