Translate

281. MOET DE NAVO INGRIJPEN IN OEKRAÏNE?

 

De formele verzekering dat de NAVO niet tussenbeide komt is gebaseerd op de NAVO-statuten. Oekraïne is geen lid en de NAVO is slechts een verdedigingslinie, geen aanvalsmacht. Het zich ingraven in deze positie gaat voorbij aan de realiteit op het terrein. Er zijn twee argumenten om tussenbeide te komen op het terrein. 


De eerste reden is de grote menselijke tol van een oorlog die niet nodig was - zoals de meeste oorlogen. Europa kan deze menselijke ellende aan haar poorten niet dulden. In de Joegoslavische oorlog stond Europa met het schaamrood op de wangen. Europa toont zich vandaag opnieuw een economische reus op lemen militaire voeten. De beleden solidariteit zijn woorden in de wind. Je kan militair niets doen zonder de VS en je vangt de menselijke gevolgen zo goed en zo kwaad mogelijk op. Caritas - hoe belangrijk ook - zonder met de NAVO het Poetin-systeem aan te pakken. 


Als dit niet voldoende zou zijn om tussenbeide te komen, dan is er nog een zwaarwegend tweede argument, dat helaas onvoldoende wordt gezien. Het is de nucleaire veiligheid van Europa. Je herinnert je de radioactieve wolk van Tsjernobyl. Welnu, de aanval op een Oekraïense kerncentrale gaat ons, Europeanen, direct aan. Als de Russen zelfs daar niet voor terugdeinzen. Uit zelfverdediging moeten we die centrales onder westerse controle krijgen. Kerncentrales doen grenzen vervagen en gemeenschappelijke belangen ontstaan. Klassieke diplomatieke en militaire schema’s zijn gepasseerd door de risico's van de nucleaire realiteit, waardoor het terrein is hertekend. Dit risico wordt nauwelijks benoemd in de media. 


De NAVO kan de Russische agressie tot staan brengen door het bezetten van het luchtruim. Het uitroepen en handhaven van een no-fly-zone is het aangewezen middel. Er is echter voorlopig slechts sprake van Mig-straaljagers van westelijke buurlanden, die bemand zouden worden door Oekraïense piloten. Maar wat is dan nog het verschil met actief tussenkomen? 


Met het niet uitroepen van een no fly-zone bevestig je Poetin in zijn nucleaire afschrikking en je laat hem het diplomatieke spel domineren. Hij zou aan de noodrem kunnen trekken, zijnde het inzetten van zijn nucleaire arsenaal. Maar de VS kunnen toch net dezelfde redenering volgen?! Het is aan de Amerikaanse president om de rode telefoon te grijpen en zijn Russische collega duidelijk te maken: als je dat doet, gaat Moskou eraan. Pas met concrete afschrikking kan je deze man stoppen en dat hij gestopt moet worden, wie twijfelt daaraan? 


Stel dat Biden Poetin de beslissing van de no-fly-zone meedeelt en tegelijk met ongeziene nucleaire vergelding dreigt in het geval Poetin zijn nucleaire arsenaal zou inzetten, wat zal Poetin dan doen? Zal hij de nucleaire confrontatie aandurven? Is het maar bluf waartegen de Amerikanen tegenbluf behoren te plaatsen? Of zal hij eieren voor zijn geld kiezen en een territoriaal compromis aanvaarden, dat hij als een overwinning kan uitleggen? Dat compromis ligt voor de hand. Poetin kan bijvoorbeeld formeel de Krim krijgen plus delen van de Donbas en soevereiniteit over de zee van Azov. Oekraïne behoudt toegang tot de Zwarte zee met de haven van Odessa. Maar daarmee zijn de grenzen dan ook definitief getrokken. Het westen neemt vervolgens Oekraïne, Finland en Zweden op in de NAVO. Georgië is geografisch wellicht een brug te ver. Turkije blijft uiteraard meester van Dardanellen en Bosporus, waardoor de Zwarte zee feitelijk een binnenzee wordt, waarlangs de Russen niet meer weg kunnen. De Poolse muur tegen Wit-Rusland is niet meer nodig, vermits de NAVO zowel in Polen als in Oekraïne posities optrekt. 


De voorlopige weigering van de NAVO om een no fly-zone uit te roepen illustreert opnieuw het verschil in belangen tussen de VS en Europa. De VS springen logistiek bij, maar in de grond kan het hen blijkbaar weinig schelen. Het lijkt op een herhaling van de Afghanistan-aftocht en de Taiwanezen zullen zich afvragen of de VS ook neutraal zullen blijven bij een Chinese inval. 


De E.U. moet dringend de bezetting van het luchtruim op de agenda van de NAVO zetten. De NAVO moet tussenbeide komen. Zowel uit menselijk oogpunt in een buurland van de E.U. als omwille van Europese nucleaire veiligheid. 


De Amerikaanse communicatie-stilte valt op. Wordt er toch wat bekokstoofd? 


Herman van Schoten, Schoten, België, 06/03/2022.

Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com


1 opmerking: