Paulien Cornelisse(1) is stellig: Nee, Nederlanders kunnen niet genieten!
Wetenschappelijk valt het niet te bewijzen, het omgekeerde evenmin. Het is een gevoel, een mening, misschien wel een vooroordeel. Nederlanders? Kunnen niet genieten joh!
Belangrijk is het natuurlijk niet, anders was er al lang een politieke partij voor opgericht. Die je dus wel hebt voor het milieu, tegen vreemdelingen, voor ouderen, tegen Europa, voor dieren, tegen de witte man. Maar niet voor het genieten. Tja, tegen het genieten ligt niet voor de hand, dat zou niet één Kamerzetel opleveren, een aantal andere partijtjes trouwens ook niet.
Waarom is Paulien Cornelisse zo stellig? Het is de calvinistische aard van de Nederlander! Waardoor je zou denken dat het land is opgedeeld in niet-genieten-land en genieten-land, boven en onder de Moerdijk dus. Want Zuid-Nederland is katholiek (herstel: was katholiek) en katholieken nemen het niet zo nauw, reden waarom Luther in opstand kwam.
Laten we het concreet houden! Neem nu wijlen Dries van Agt, een levensgenieter eerste klas. Een glas goede porto versmaadde hij nimmer. Er wordt beweerd dat hij meermaals veel te laat verscheen op de wekelijkse kabinetsraad, omdat het de avond tevoren wat laat was geworden met spijs en drank. Dit is, Geachte Lezer, geen gemene achterklap! Want de bron is niemand minder dan Hans Wiegel en die kan het weten en hij sprak ook altijd de waarheid (!). De politieke tegenstander van bourgondische Dries was Joop den Uyl, een droogstoppel van formaat. Hij had geen tijd voor genieten wegens altijd in de weer om het leven van de Nederlander rechtvaardiger te maken. Je kon het hem ook afzien. Toen het Nederlandse voetbalelftal in 1974 door een blunder van verdediger Wim Jansen net geen wereldkampioen werd, moest dat geweldige feit gevierd worden als waren ze eerste geëindigd. Nu, dat is begrijpelijk want na 1 komt 2, het scheelde dus bijna niets. Bij een volkse sport als voetbal kwam er hossen aan te pas, ah ja! Het was niet om aan te zien. Joop voorop, maar Joop kon helemaal niet hossen! Hij hoste als een boer met kiespijn. Je zag dat hij aan andere zaken dacht, misschien wel aan de kippen in de kweekbatterijen en hoe hij hun lot kon verbeteren. Welnu, Paulien heeft een punt! Want waar komen Joop en Dries vandaan? Joop uit Hilversum en Dries uit Geldrop! Als dat geen bewijs is!
Paulien zelf weet wel degelijk wat genieten is. Zij verkocht meer dan 100.000 exemplaren van haar boekje! Reken bijvoorbeeld slechts 1 euro per boekje, dan rinkelde de kassa behoorlijk, ja, dat is genieten! En dus, haar vele lezers zijn er wel degelijk in geïnteresseerd! Dat zien wij ook in Antwerpen, waar de Nederlanders ons voorbijsteken in genieten!
Ik voor mij heb een andere verklaring, een meer diepzinnige, althans zo klop ik mij op de borst! Het is de nuchtere ondernemingszin, los van boven en onder de rivieren. Van Groningen tot Vlissingen, van Den Helder tot Maastricht. Want genot is er volop, maar toch zo beredeneerd, zo georganiseerd, zo geprogrammeerd! De Nederlandse ondernemingszin werd voor het eerst wereldnieuws door de Vereenigde Oostindische Compagnie. Was me dat een huzarenstuk in koloniale verovering, zelfs de Portugezen moesten wijken! Die mentaliteit zie je nog elke dag. Waar ter wereld je ook komt, overal zie je Nederlandse producten in de rekken en Nederlanders in het straatbeeld. Het is hun identiteit! Wij Vlamingen lopen er maar een eind achteraan, maar we amuseren ons beter!
Een voorbeeld. De tv-kwis De slimste mens. Overgenomen van de Vlaamse VRT en onder de bekwame leiding van Philip Freriks. De Vlaamse kwis was bedoeld als ontspanning en evolueerde naar hilariteit, op het onsmakelijke af. Philip Freriks houdt het bloedserieus en de deelnemers zijn er niet op uit zich te amuseren, ze willen winnen! Komt daar nog jurylid Maarten van Rossem bij, die een en ander wetenschappelijk duidt, hij zit in het verkeerde programma!
Nederland had cabaretiers van hoog niveau: Hermans, Sonneveld, Kan. Daar konden wij in Vlaanderen een punt aan zuigen. Ook op dit gebied was Nederland gidsland. Maar, ten gronde, het was tot en met uitgedokterde humor, geen sprankje improvisatie. Vlaanderen daarentegen is improvisatie, op alle gebied. België trouwens ook, daarom heeft de Staat zoveel schulden, we zijn de hele tijd aan het arrangeren en ja, de Franstaligen beweren zelfs dat de schulden er vanzelf zijn gekomen en dus ook vanzelf zullen verdwijnen! In Brussel loopt een tentoonstelling over surrealisme, Magritte en zo. Inderdaad, dat is België.
We menen te zien dat Nederlanders in het buitenland er toch in slagen los te laten. Hun identiteit is aan slijtage onderhevig, althans op dit gebied. Maar ze blijven in wezen rationeel. Zoals een eigenaar van een vakantie-appartement, die de aanschaf van een nieuwe koelkast legitimeerde door de termijn van afschrijving: verantwoord! Wij zouden zeggen: dat ding is kapot, een nieuwe ijskast en bij voorkeur de beste!
Nederlanders kunnen genieten, het is te gek om het in twijfel te trekken. Maar de volksaard is anders dan de Vlaamse. Wij zijn toch meer van de Franse slag, bourgondisch luidt het etiket. En geef toe, de Franse gastronomie is top. Wat is dat anders dan genieten?!
Noot:
(1): Cornelisse, P, Taal is zeg maar echt mijn ding, Contact, 2009.
Herman van Schoten, Schoten, België, 28/03/2024.
Alle rechten voorbehouden: vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten