Laat
mij beginnen met een toevallige ontmoeting, waar menig voetballiefhebber mij om
zal benijden. Ik zat met Cristiano Ronaldo in dezelfde lift ! Op Madeira, waar
hij van afkomstig is, wis en waarachtig ! Zijn nieuwste vriendin bekeek mijn
wederhelft van kop tot teen, zij gaf echter geen krimp. We hebben niet gesproken,
zelfs niet geknikt, beiden onder de indruk. Hij was er een paar dagen tussenuit
ter gelegenheid van oudjaar, met het fameuze vuurwerk, in een door hem
gecharterd vliegtuig. Wij ook en ons vliegtuig was ook gecharterd, door zo’n grote
touroperator. Ronaldo is groot, atletisch en gebruind. Ook zonder
naamsbekendheid zou er van hem wel iets uitgaan. Het is een schone jongen. De transferprijs naar Real Madrid van € 94.000.000
kan je niet aan hem afzien.
Het
geld dat omgaat in het voetbal is schokkend. En spelers verkopen botst
blijkbaar nog steeds niet op een Europees veto. Het Bosman-arrest
heeft wel wat losgemaakt, maar de verkooppraktijken zijn er niet door
stilgevallen. Stel, u bent een leraar wiskunde. Daar is een tekort aan. Uw
school zegt : hoor eens, er is vraag naar
u, we verkopen u voor x euro aan de concurrentie !
Dat vindt men dus in het voetbal heel gewoon. De
voetbalbonzen steigeren zodra ze van deze bestorming van hun ivoren toren
kennis nemen. Kritiek wordt gelijk arrogant weggewuifd want zij weten wel
beter. Dat het voetbal anders niet zou overleven ? Ja, dat is dan het finale
bewijs dat beroepsvoetbal ziek is.
Er
is veel te veel voetbal op tv. De overdaad aan uitgezonden wedstrijden gaat
gepaard met zwaar kwaliteitsverlies. Te veel spelers beheersen amper een bal.
De fysieke conditie is slechter dan bij andere sporten. Trainers dwingen hun
spelers in een tactisch keurslijf. De tijd van het frivole AJAX-voetbal is
voorbij. Geweld op het veld en onfatsoen op en naast het veld zijn normaal geworden.
Sinds voetbal oorlog is (Rinus Michels, 1974), hebben we daar met regelmaat
brutale staaltjes van gezien. De ellenboog gebruiken, truitje trek, spuwen, een
kopstoot, racistische praat verkopen, het mag allemaal op voorwaarde dat de
scheidsrechter het niet heeft gezien. Af en toe wordt er een speler het been
over geschopt. Dat overkwam in 2009 Anderlechtspeler Wasilewski. De dader werd
gebrandmerkt, men kon ook niet anders en nergens las ik dat het slachtoffer nu
ook niet bepaald een lieve jongen is. In een normale samenleving had dit een
strafzaak met burgerlijke partijstelling tot gevolg gehad. Nu wordt de dader
Witzel een tijdje geschorst. Dat is al erg genoeg voor een broodvoetballer, is
de heersende onderliggende gedachte. En hij bleef gewoon in de nationale ploeg.
Nu schijnt hij in China te spelen.
De
trainers dragen hun steentje bij tot het veralgemeend onfatsoen. Er zijn er
weliswaar bij, die rustig langs de kant blijven staan ijsberen en intussen
inwendig ontploffen. Maar er zijn er ook, die langs de kant staan te
gesticuleren, de scheidsrechter met gebaren tot idioot verklaren, staan te
tieren en te schelden. De kampioen van dit onfrisse spektakel is trainer Michel
Preud’homme.
Hij lijkt wel de promotor van onbeschaafd gedrag naast het veld en presenteert
zich op tv overigens nogal onverzorgd. De man staat bol van spanning, zijn
gezicht strak, zijn woorden zijn van een blindheid alsof het verlies van zijn
ploeg het drama van de 70 miljoen doden van de tweede wereldoorlog overtreft.
Hij kan in het geheel niet relativeren. Jan Boskamp is een andere. Zijn taal en
stijl zijn de mijne niet, maar Jan kan wel relativeren : ’t is toch maar een spelletje.
Maar
ik doe Preud’homme
oneer aan, excuus. Er is immers nog scabreuzer : José Mourinho.
Ofschoon Portugees en dus goed opgevoed, is hij naast het veld een beest, dat
roept en scheldt. Clubdokter Eva Carneiro kan ervan meespreken. Zij werd door
de beruchte trainer tijdens een wedstrijd publiekelijk uitgemaakt voor
hoerenjong (filha de
puta). Ze nam om deze en andere redenen ontslag en daagde
Mourinho voor de rechtbank met getuigen als bewijs voor dit onwelvoeglijk
gedrag. Reactie Mourinho : ik zei filho de
puta, wat slaat op het geheel van de ploeg. Armzalige
verdediging, klein, heel klein. Even onbeschoft en onbeschaafd als een deel van
de aanhang, die Eva Carneiro geregeld toe scandeerden : get
your tits out for the lads.
In
het voetbal komt de echte basse classe
bijeen en daar kan je gerust ook een aantal trainers en dirigenten bijrekenen.
Dan
is er nog de etnische samenstelling van de ploegen. De Belgische eerste klasse
wordt bevolkt door zo’n 70
% vreemde namen en zo’n 30
% eigen namen, grosso modo althans. Nu moet ik oppassen want de ideologische
scherpslijpers van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor
Racismebestrijding lezen mee en het is bekend dat zij hun wettelijke
bevoegdheid als gedachtenpolitie ernstig nemen, behalve als de scheldwoorden
van multiculturalisten komen. Welnu, de feiten zijn de feiten. En dat is dat
België zo goed als onbelemmerd vreemdelingen binnenlaat voor een tijdelijk
voetbalcontract. Als de speler zich niet waarmaakt, wordt hij gedumpt en staat
hij op straat zonder bron van inkomsten en zonder sociale zekerheid. In de ons
omringende landen is men wel slimmer. Het aantal vreemde spelers is veel
strikter gereglementeerd. De clubs wordt het onmogelijk gemaakt om er een
legioen gastarbeiders van te maken. België is de uitzondering met verhoogde
aanzuigkracht als direct gevolg. Ook het publiek heeft daar zo zijn twijfels
over, ofschoon haar racistische leuzen opnieuw niet bepaald getuigen van een
frisse en open geest. Het voetbalpubliek en de spelers en hun leiding verstaan
elkaar prima : ziek in hetzelfde bedje van wanbeschaving. Voetbalclub Beveren
presteerde het om tien zwarten op te stellen en één
blanke doelman. En Frankrijk werd wereldkampioen dankzij Afrikaanse inbreng. Of
die spelers nu de Franse nationaliteit hebben of niet, doet niet ter zake. Hun
oververtegenwoordiging zou, indien doorgevoerd in de normale samenleving, tot
burgeroorlog leiden. Wetten en regels die dit aanvoelen van gezond verstand met alle
macht trachten in te perken, oogsten het omgekeerde van wat zij beogen : zij
zaaien racisme en lokken extreem rechts uit.
De
media spelen hun rol en dat is het uitvergroten van incidenten en het bieden
van sensatie. Zij zouden wat meer bezonnen te werk kunnen gaan. De initiële
fouten echter liggen uiteraard niet bij hen.
En
dan is er het financiële plaatje. Clubs hebben het financieel zeer moeilijk.
Tot voor enkele jaren was het heel gewoon dat de bijdragen van de club aan de
sociale zekerheid met jaren vertraging werden betaald. De clubs menen een punt
te hebben want in Frankrijk worden de clubs door de gemeenten flink gesponsord.
En wij niet, klaagmuur-klaagmuur...In
België heeft de voetbalbond een formeel aparte Vlaamse vleugel uitgevonden om
Vlaamse subsidie te kunnen krijgen. Het is haar uiteraard alleen om het geld te
doen. Het argument dat het voetbal jongeren uit hun isolement
haalt, socialiseert en kansen biedt, is een populistisch argument. Met alle
onfatsoen week in week uit op het scherm, is dit pure schijnheiligheid.
Ik
kom tot het slot van mijn dispuut. Voetbal kan subsidie krijgen en een quasi
gratis politie-optreden bij wedstrijden is zelfs bespreekbaar - hoewel - op
strikte voorwaarden : geen onfatsoen meer op het veld. En dat moet gedurende
een volledig seizoen worden aangetoond, vooraleer er geld op tafel komt. Het
gajes moet eens leren dat ze een onbeduidend radertje is in de samenleving,
zich nederig moet aanpassen en een voortrekkersrol inzake opvoeding moet
spelen. Dat houdt tevens in veel minder voetbal op de publieke kanalen. Laat de
gekken er maar voor betalen.
Herman van Schoten, Schoten, België, 28/01/2012.
alle rechten voorbehouden : Herman van Schoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten