Ik ontmoette haar één keer, aan het Antwerpse MAS. Ze was alleen en genoot zichtbaar van een dagje alleen op stap. Ik wilde ze aanspreken, maar deed het niet, je moet zo’n bekende figuur haar vrijheid en privacy gunnen. Wat is ze verdorie groot, je kan er niet naast kijken. Ann Wauters is een icoon van het Belgische basketbal.
Haar erelijst is zo uitgebreid en haar verdiensten voor de Belgische sport zo groot, dat de controverse van vandaag haar onrecht aandoet. Wat is het geval ? Ze wil graag mee met de Belgian Cats naar het Europees Kampioenschap in juni 2021 en naar de Olympische Spelen later dit jaar. Maar ze is 40 jaar en haar fysiek sputtert. Ze slentert over het terrein, raakt weinig ballen, scoort weinig terwijl ze een aanvalster is, kortom haar rendement is problematisch. Trainer Philip Mestdagh zat ermee in de maag omdat er maar 12 effectieve speelsters mee mogen naar het E.K. Hij hakte de knoop door. In een goed gesprek meldde hij haar dat ze uit de selectie valt voor het E.K. maar zich individueel en met een aangepaste training moet voorbereiden op de Olympische Spelen.
De trainer overtuigde lang niet iedereen. Zijn beslissing lokte commentaren uit van verongelijkte supporters : hun idool wordt uitgesloten ! Men is verontwaardigd omdat het eigen aanvoelen niet wordt gerespecteerd. In de ogen van elk van deze vertolkers is de eigen mening immers de juiste. Je kan het subjectieve waarheden noemen. Er zijn er in dit geval minstens drie. Daarnaast is ook een objectieve waarheid mogelijk.
Subjectieve waarheid 1 : twee dergelijke toernooien binnen de paar maanden is te veel voor haar fysieke paraatheid. Er moet gekozen worden en de Olympische Spelen vormen de ideale afsluiter van een schitterende sportieve loopbaan. Dit is het standpunt van trainer Mestdagh.
Subjectieve waarheid 2 : Ann kan de combinatie van die twee toernooien perfect aan, er is trouwens ruim de tijd om te recupereren. Het is een schande dat haar dit dubbel afscheid niet wordt gegund. De aangevoerde motivering rammelt aan alle kanten, alsof in de Belgische nationale voetbalploeg Thomas Vermaelen zou worden vervangen door Ewoud Pletinckx, aldus de verontwaardigde journaliste Valerie Hardie van Het Laatste Nieuws. En haar leidende rol in de kleedkamer kan moeilijk gemist worden.
Subjectieve waarheid 3 : Ann Wauters moest beter weten. Op haar leeftijd en met haar versleten knieën zou ze de wijsheid moeten opbrengen zelf op te stappen, haar ploeg te behoeden voor een lastig probleem en haar plaats af te staan aan een van de beloftevolle jongeren, die overigens staan te drummen.
Objectieve waarheid : het rendement van Ann is laag. Gezien haar leeftijd en fysieke paraatheid is haar tijd van gaan stilaan gekomen. Voor het EK bestaat de effectieve selectie uit 12 speelsters, voor de Olympische Spelen uit 14. Daarom geven de Spelen meer speelruimte aan de trainer dan het E.K. Vandaar de gekozen oplossing, waarmee ze toch nog een mooi afscheid krijgt. Mogelijk worden de Spelen in Japan afgelast omwille van de corona-epidemie. Dan lost het probleem zich vanzelf op.
Wat doet trainer Mestdagh hier ? Hij wil iedereen sparen en omwikkelt daarom de harde waarheid met dikke zwachtels, een soort drukverband om de pijn te verzachten. Zo is hij nochtans doorgaans niet, het is geen persoonskenmerk van de man, die algemeen op groot respect kan rekenen. Maar nu reageert hij voor een keer echt op zijn Vlaams : een lastige boodschap verpakken met een strik om ze verteerbaar te maken. In de politiek wordt dit een compromis genoemd. De gedrevenheid tot het compromis zit de Vlamingen ingebakken - de Walen minder - , het is een gedragskenmerk.
De heisa rond Ann Wauters en trainer Mestdagh is niet meer dan een kortstondige oprisping in een sport, waarin iedereen iedereen kent. Maar als je achterover leunt en je afvraagt wat hier in de grond gaande is, kom je uit bij een heus maatschappelijk probleem ! Tegenwoordig heeft een mening geen gezag meer, elke mening is een mening, emotioneel geladen onzin telt even goed mee als een doordesemd standpunt. Het is trouwens maar hoe je tegen de feiten aankijkt ! Ieder zijn waarheid en objectieve waarheid bestaat niet meer. Dat is de heersende mode over Waarheid en dat is een majeur probleem in de samenleving.
De natuurwetenschappen ontsnappen aan deze evolutie omdat ze zijn gebaseerd op objectieve feiten, al willen wetenschappers die feiten wel eens naar hun hand zetten. In de menswetenschappen en in het maatschappelijk leven ligt het anders. Hier bepaalt consensus wat waar is en wat niet, zie psychologie en economie en uiteraard ook maatschappelijke visies, ingebed in ideologie. Die consensus nu verschuift doorheen de tijd en is tevens onderhevig aan beïnvloeding. Vandaar het belang van communicatie en communicatietraining. Het belangrijkste is niet wat je zegt, maar hoe je het brengt. Met een duur woord heet dat relativisme. Alles is relatief. En dat maakt dat je niet meer moet debatteren of discussiëren, het is ieder zijn waarheid en het komt erop aan voldoende medestanders te vinden voor jouw waarheid. Zelfs in de filosofie heerst dat absolute relativisme, een begripscombinatie met interne contradictie !
We ondervinden er de gevolgen van in het maatschappelijk leven. Ik kwam een keer in een restaurant aan de praat met de man aan het naburige tafeltje. Hij stelde zich voor als journalist van Het Laatste Nieuws. Kon ik eindelijk mijn kritiek spuien over de neergang van de dagbladpers. Zelfs Le Monde is achteruit gehold, illustreerde ik mijn stelling. Hij grinnikte. Dat is uw mening ! Onze lezers zijn niet geïnteresseerd in informatie, maar in artikelen die aansluiten bij hun belangstelling, daarom ruimen wij veel plaats in voor sport ! En sensatie natuurlijk, dat verkoopt altijd ! Ik weer : en u geeft daaraan toe, hebben jullie dan geen beroepsfierheid ? Antwoord : ik wil mijn baan houden ! Je kan hierover dus niet discussiëren, het is mening tegenover mening, einde debat. Er is nochtans wel degelijk een objectieve waarheid ! Deze luidt dat de dagbladpers en de audiovisuele media in handen zijn van ondernemers, die eraan willen verdienen. Belangrijk is de omzet, niet de kwaliteit van hun product. Volg een nieuwsuitzending op VTM en je voelt die uitgestoken hand naar de kijker ! De VRT, die een overheidsdienst is, zou objectieve informatie moeten nastreven, in werkelijkheid gedraagt deze zender zich eveneens populair. Populisme zit ingebakken in de media.
Een illustratie uit het dagelijks leven. Ik leverde een keer kritiek op de geboden kwaliteit van een bakker. De man reageerde als gestoken door een wesp, hij stond zoveel jaar in zijn vak en kende het, kortom wie was ik om mij kritiek te veroorloven ?! Hij voelde zich aangetast in zijn beroepseer, terwijl ik slechts objectief meende vast te stellen dat de kwaliteit van de warme bakker in het algemeen sterk is achteruit gegaan, het glijdt af naar industrieel voedsel, dat ze trouwens ook meer en meer inkopen.
Een andere keer maakte ik een praatje met een traiteur, bij wie ik vaste klant ben. Ik zei dat ik zijn slaatjes met veel te veel saus vermijd. Zijn reactie : ik snap het, u vindt dat, maar zoveel andere mensen willen het ! Daar ik met deze man best goed kan praten drong ik aan : dus, niet de kwaliteit maar de klandizie is bepalend ?! Hij weer : wat is kwaliteit ? U vindt dit en een ander vindt dat ! Einde debat. De objectieve waarheid : saus aan de prijs van een gerecht, daaraan is veel verdiend.
Het lemma ieder zijn waarheid leidt naar een samenleving zonder gedeelde waarden, waarin men zich organiseert rond zijn Grote Gelijk. Het relativistisch mens- en wereldbeeld doet de samenleving uiteen vallen. Het is nochtans klinkklare nonsens. Je kan een verschillende interpretatie geven aan feiten, maar doen alsof feiten er niet meer toe doen en alleen interpretatie telt, is absolute onzin. Objectieve waarheid bestaat wel degelijk ! Natuurlijk, de profetische waarheden van vroeger, toen het katholicisme allesbepalend was, heeft de Waarheid geen deugd gedaan, integendeel, men zet zich af tegen absolute dwangideeën.
Kijk, waar Ann Wauters al niet toe leidt ! Ze blijft natuurlijk een grote sportieve dame, die meer in de bloemetjes zou mogen gezet worden dan de gemiddelde voetballer of wielrenner, die wèl om de haverklap een microfoon onder de neus wordt gehouden voor nietszeggende, debiele verklaringen : de koers moet altijd gereden worden, het spel kan alle kanten uit want dat is voetbal, we zijn goed bezig, we gaan er komen !
Je zou hoe dan ook pleiten voor meer “sérieux” in de media en voor meer waarheid en minder communicatietrucs.
Herman van Schoten, Schoten, België, 07/06/2021.
Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten