President Trump van de Verenigde Staten van Amerika is een botterik. Hij slaat wild om zich heen en gaat er met de grove borstel door. Wat hij in eigen land uitspookt, moet ons niet verontrusten. Het is ons land niet en als de kiezers hem als president willen, moeten ze de gevolgen dragen. Amerika eerst? Binnenskamers hanteert hij een andere slogan: alles voor ons eigen en de rest moet zwijgen.Wat ons wel aangaat is zijn relatie tot Europa. Zijn vicepresident Vance kwam ons de les spellen. Europa moet haar verdediging zelf ter hand nemen en moet democratie toelaten! De boodschap viel op een koude steen. Europese leiders waren verrast en toonden afkeer. Wat denken die Amerikanen wel?
Trump maakte de grote lijnen van een bestand in Oekraïne openbaar. De Russen behouden hun veroverd gebied en Oekraïne treedt niet toe tot de NAVO. Europa krijgt een rol: een vredesmacht op de been brengen ter verdediging van de bestandsgrenzen. Wat moet je ervan denken?
1. Trump geeft publiekelijk een voorgift aan Poetin. Wat een beginnersfout, welwel! Een royale openingszet wordt door de tegenpartij aanvaard, er wordt niets tegenover gesteld en het spoort aan tot meer eisen. Een beginsel uit de eerste lessen van een elementaire cursus onderhandelen.
2. Trump wil een snelle oplossing voor Oekraïne, zodat zijn land zich kan terugtrekken. Wij blijven met de brokken zitten: de heropbouw van het land. Ook Poetin ziet dat, daarom laat hij toetreding tot de EU toe.
3. Poetin wil geen NAVO-troepen aan de nieuwe grenzen: zijn recept voor een nieuwe inval.
4. Overleg bij voorbaat binnen de NAVO was aangewezen, hallo Mark Rutte! Bent u NAVO-baas of een loopjongen van Trump?
5. Europa moet zich snel herpakken, haar militaire uitrusting onderling afstemmen en troepen leveren, gedekt door de Amerikaanse atoomparaplu. De dienstplicht komt wellicht terug.
6. 50.000 soldaten zouden niet voldoende zijn! Waar haalt men dat idee vandaan? Kunnen de Russen permanent een bezettingsleger mobiliseren, zowel qua mankracht, bewapening als economische draagkracht? De Russische pijnpunten worden niet vernoemd.
7. Een inval in de Baltische landen is fictie. Het is NAVO-gebied. De atoomdreiging is eveneens fictie wegens onbruikbaar. Het nieuwe Oekraïne tot NAVO-gebied uitroepen lost de veiligheidskwestie meteen op. Dat kan zelfs tegen een mogelijk akkoord met Poetin in, hij eerbiedigt evenmin overeenkomsten. Machtspolitiek aub!
8. Het beteugelen van cyberaanvallen en aanvallen op onderzeese kabels: misschien zeker zo belangrijk om met Poetin te bespreken?
9. Trump is wispelturig en zeker van zichzelf. Dat is de valstrik: zelfgenoegzaamheid zet aan tot hoogmoed, die het oordeelsvermogen verzwakt (1). Zijn zwakke openingszet beleeft hij als sterk! Hij wordt gelukkig afgeremd in zijn regering, door de ambtenarij, de rechtbank en zijn partij - voormalig Republikeins leider Mitch McConnell is hem reeds afgevallen. Trump is een klein kind, dat getemd moet worden. Woelig wordt het wel, dat heb je met onhandelbare kinderen. Of is hij aan het dementeren, gezien zijn dwaze blik? De intussen aangerichte schade zal aanzienlijk zijn, Oekraïne op kop.
10. Door zijn brutale optreden zet Trump niet slechts de Europeanen in een hoek, waarin ze zich noodgedwongen moeten herpakken, maar organiseert hij ook de verdere neergang van de Amerikaanse invloed in de wereld, aldus de bekende Franse econoom Piketty, die Trumps economische politiek etiketteert als nationaal kapitalisme (2). Een cynische woordkeuze door de verwijzing naar het nationaal socialisme?! De tanende Amerikaanse invloed wordt niet uitsluitend veroorzaakt door de opkomst van nieuwe machten zoals China, maar ook door de interne tegenstrijdigheid van een politiek van wij alleen zonder de anderen, overigens begonnen onder zijn voorganger Reagan. Aldus de Franse econoom.
Vance vond het nodig ook nog op te roepen tot meer democratie in Europa. Het wegvallen van het cordon sanitaire en de Brandmauer speelt de Amerikanen in de kaart bij hun openlijke steun aan rechtse partijen. Het gaat hen dus niet om democratie maar om eigenbelang. Toch hebben ze een punt. Het uitsluiten van partijen is nu eenmaal ondemocratisch en heeft ook een opportunistische kant: het speelveld verkleint aanzienlijk en je kan de macht onder elkaar blijven verdelen. Ook hier duwen de Amerikanen de Europeanen in elkaars armen. Niet alleen binnen de lidstaten is uitsluiting van partijen een twistpunt, ook tussen de Europese lidstaten onderling. Los het op en je krijgt vanzelf meer eenheid. Het gevaar van een nieuwe Hitler? Onbestaande! Europeanen zijn vandaag voldoende opgeleid en ontwikkeld om het nooit meer toe te laten. Zelfs een Europese Trump is ondenkbaar, de Hongaar Orbán krijgt Europa nooit achter zich. Laat ze meedoen en ze zullen een toontje lager zingen. Paniekzaaiers, bezweerders, onheilsprofeten: weg ermee!
Voetjes op de grond dus. Geen ethiek dus van overtuiging (=ideologie, plichtethiek) maar een ethiek van verantwoordelijkheid (=pragmatiek, doelethiek)(3). Je niet laten leiden door je idealen, maar door de haalbaarheid op het terrein. Het resultaat bepaalt of je handelen goed was! Zo gaat het nu eenmaal in de politiek, nationaal en internationaal, het is machtspolitiek. De Europeanen gedragen zich politiek nog als kleuters…Voor de goede orde: dit beginsel is niet geschikt in het privé-leven!
In Trumps eerste termijn had ik verwacht dat Europa zou wakker schrikken en zich een eigen geopolitieke identiteit zou aanmeten. Het gebeurde niet. De schok nu is echter zo groot, dat het er eindelijk van moet komen. Dankzij Trump dus.
Voor het overige schopt hij maar om zich heen. Mits Europese eenheid - de essentiële voorwaarde! - weegt het Europese handelsblok zwaarder dan het Amerikaanse en zullen Amerikaanse importtarieven als een boemerang in hun eigen gezicht ploffen.
Tot slot een doordenker. De duivel kan je wakker doen schrikken. Gebruik hem zolang het je uitkomt en stuur hem vervolgens terug naar de hel. Realpolitik!
Noten:
(1): Machiavelli, geciteerd in: Beeckman, T., Machiavelli’s lef, p. 89, Boom, 2023.
(2): Piketty, Th., Le national-capitalisme trumpiste aime étaler sa force, mais il est, en réalité, fragile et aux abois, Le Monde, 17/02/2025.
(3): Max Weber, geciteerd in: Beeckman, T., Machiavelli’s lef, p. 133.
Herman van Schoten, Armação de Pêra, Portugal, 23/02/2025.
Alle rechten voorbehouden: vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten