Zo stond te lezen in een echte brief mèt postzegel, van Dieuwke, aan mij persoonlijk gericht. Zij zal ervoor zorgen dat elke vraag correct en efficiënt beantwoord wordt. Als afscheidsgroet schrijft ze : tot snel !
Daar moest ik even van slikken. Het was sympathiek, zeker, maar van een jeugdig enthousiasme, dat licht verkeerd begrepen kan worden. Want wat betekent elke vraag en dan nog in vetjes ? En in combinatie met tot snel ? Het is toch geen schriftelijk synoniem van een vette knipoog ?
Dieuwke stelt zich in de brief voor als mijn persoonlijk uniek aanspreekpunt. Dat is vleiend want houdt een zekere voorkeur in. Misschien wil ze me laten aanvoelen dat ik voor haar een VIP ben. Maar toch, hoe uniek ze ook zijn mag, ze moet me niet voor zichzelf opeisen. Ze heeft immers ook best leuke collega’s, dat weet ik uit ervaring en ik wil niet eenkennig zijn. Dat aanspreekpunt bracht ook al enige verwarring. Hoe kan een persoon nu een punt zijn ? Mijn Nederlandse lezers zullen bevestigen dat dit woord bij voorkeur in een culinaire context gebezigd wordt : een punt gebak…
Hoe dan ook was de brief zo uitnodigend en ontwapenend dat ik zeker niet zal aarzelen haar te contacteren. Dieuwke toch ! Dat is vertaald Frans : n’hésitez pas à me contacter ! Het is toch zo houterig en on-Nederlands. Dat ouderwetse, voortwoekerende vertaalfrans toch ! Terwijl goed Nederlands toch zo mooi kan zijn ! Dat is mijn mening, voilà !
Nu weet u nog altijd niet wie Dieuwke wel zijn mag ?! Welnu, ik zal het verklappen. Zij is mijn zelfverklaarde contactpersoon bij mijn ziekenfonds, hier ziekenkas genoemd. Dat is toch aardig ! Hoe klein of groot of dringend mijn probleem met de medische sector ook zijn moge, Dieuwke staat paraat ! Dat geeft een voldaan gevoel, al bij voorbaat, ook als je nog zelfredzaam bent. Want dat kan snel veranderen en dan zal ik mij nog gelukkig prijzen met zo’n persoonlijke assistente. Het was dus een positief bericht, afgezien van de taal dan. Ik ben er gerust op.
Mijn commentaar is dan ook geenszins bedoeld om de spot met haar te drijven – op zijn Vlaams : erdoor trekken - , wel integendeel. En zij persoonlijk kan er ook al weinig of niets aan verhelpen. Aan dat Vlaams vol onkruid bedoel ik. Niet dat wij hier Hollands moeten gaan spreken en schrijven, maar enig taalgevoel en een voorkeur voor Nederlandse formuleringen in de plaats van dat vertaald Frans – en ook Engels natuurlijk - , dat zou toch wel prettig zijn. Het zou tevens mijn welbevinden bevorderen, waar zij persoonlijk op uit is en haar ziekenfonds al helemaal, want het is haar kernactiviteit, haar missie, zending, kortom alles wat vroeger roeping heette.
Ook de media en de politiek liggen allesbehalve wakker van goed Nederlands. Zelfs een Vlaamse partij als NVA herbergt een meerderheid aan mandatarissen die geen vijf zinnen zuiver Nederlands kunnen schrijven of spreken. Voorbeelden van slecht, oubollig, ambtelijk, taalarm of franstalig Nederlands te over : loyauteit, negotiëren, colloqueren, men dient zich te melden, een geconventioneerde arts, zich versteken, uw kandidatuur wordt niet weerhouden, zodanig dat, syndicus, discuteren, chape, tussenkomst als tegemoetkoming wordt bedoeld, omlegging, lotte, bevoegd als gemachtigd of gevolmachtigd wordt bedoeld, werkzaamheid, vignet, geïmmobiliseerd voertuig, medicament, van de week, karakterdanseres, tewerkstelling, overstekende wildsoorten, zich vervoegen bij, verboden ingang als toegang wordt bedoeld. De reiziger van De Lijn werd een poos terug verzocht persoonlijk de busdeur te banaliseren, maar dit euvel is alweer verdwenen omdat niemand het begreep. In het restaurant komt de uitbater vriendelijk vragen of alles in orde is, maar hoe kan ik dat weten, ik ben toch de inspecteur van de voedselveiligheid niet ? In brieven en mails word ik aangesproken met Mr., ofschoon ik geen advocaat ben. Soit.
Hoe zeggen de Nederlandse collega’s van Dieuwke het dan ? Bijvoorbeeld :
-vragen ? Laat het ons direct weten !;
-stel uw vraag via chat !;
-heb je een vraag ? Onze collega’s helpen je graag ! Je kunt contact met ons opnemen op de manier die jou het beste uitkomt : via facebook, twitter, WhatsApp, het onlineformulier of per telefoon.
De snelle jongens en meisjes van mijn digitale krantenkiosk Blendle pakken het klantencontact nog anders aan : há Herman ! In je mailbox zit nú een magische link naar dit artikel waarmee je direct ingelogd bent. Superhandig ! Nu is Blendle geen ziekenfonds, maar het gaat om de stijl, het uitnodigende, prikkelende. Toch wat anders dan aarzel niet ons te contacteren…
Maar nu een persoonlijk pijnpunt. De kritische lezer, die u bent vermits u dit blogboek leest, zal niet ontgaan zijn dat ik haar en hem doorgaans met u aanspreek. Vanuit voormalig gidsland Nederland is dat jij en jou overgewaaid. Althans vooral in geschreven teksten, in de gesproken taal is het hier in Vlaanderenland nog dikwijls gij. Maar daar gaat het niet om, het is me te doen om dat jij en u. Dat u is helaas een bedreigde aanspreeksoort geworden en dat is jammer. Daar heb ik dus moeite mee. Dat die jeugd zich verdorie eens rekenschap geeft van het leeftijdsverschil, het verschil in leefwereld en levenservaring ! Waarmee kan ik je helpen ?, klinkt het door de Nederlandse telefoon, op zo’n haastig, geroutineerd, hoog en monotoon toontje. Ik stel me dan in gedachten een jonge meid voor, brutale snoet, kauwgom in de hoek van de mond, groene bles doorheen het kapsel, neusbel en gescheurde broek. Die zal mij, als aangekomen gepensioneerde, aanspreken met jij en jou ?! Dat geeft geen pas, dat begrijpt een kind. In Portugal word ik zelfs door vrienden aangesproken met Senhor, gewoon omdat ik ouder ben. Ik doe het zelf ook, uit respect voor hen, omdat ze wat voor me betekenen. Dat jij-en en jou-en suggereert dat we gelijk zijn – weg alle onderscheid ! - , dat we beiden deel uitmaken van een grote familie, wat natuurlijk klinkklare onzin is. Je wordt enerzijds behandeld als naamloze klant en anderzijds als familielid ! Quatsch ! Quisquiliën ! Maar dat begrijpt die jij-familie niet. Vat u ?
Tot slot pieker ik over een klein probleem, waarbij de geachte lezer mij desgevallend zou kunnen helpen. Ik bestelde kaarten voor een balletvoorstelling, die zou aanvatten om 18 uur. Een ongebruikelijk uur, toegegeven, en ook te vroeg om vooraf te gaan eten en te laat voor de lunch. Maar goed, het stond zwart op wit afgedrukt op de toegangskaartjes, tickets genoemd : 18 uur. (Toevallig reis ik kortelings naar Amsterdam en de NMBS bezorgde me geen reiskaartjes, noch tickets maar biljetten). Kreeg ik een dag later een mail van de schouwburg, dat het spektakel aanbiedt. Ze stelden voor speciaal voor ons een warme maaltijd te organiseren voor slechts € 35/persoon, voorafgaand aan de voorstelling van 20 uur. Tiens ?! Hier klopte iets niet, er is een vergissing in het spel. Ik mailde dan ook een vriendelijk berichtje terug om de organisatoren te wijzen op deze klaarblijkelijke fout. Je zal daar prinsheerlijk zitten dineren en na afloop vaststellen dat de voorstelling reeds ten einde is ! Je gaat, als positief ingesteld medemens, uiteraard niet uit van moedwillige misleiding, hier moet een kanjer van een communicatiestoornis gewoed hebben. Inderdaad, zo omzwachtelt men tegenwoordig een fout van een gewaardeerde medewerker.
Groot was mijn verbazing toen ik terstond een mail terug kreeg met de mededeling dat mijn reactie niet werd aanvaard omdat ik niet gerechtigd was met hen te communiceren ! Was getekend : Noreply. Wat krijgen we nu ?! Nu ken ik die meneer Noreply niet, want ik neem aan dat het geen dame is; een dame kapt je niet bot af, althans niet op grond van mijn ruime levenservaring. Dit voorval hield mij enige tijd bezig. Ik liep mijn inkomende mails na en stelde vast dat die Noreply al meer berichten had gestuurd. Hij kent mij dus, ik zit in zijn adresbestand. Heb ik een virus binnengehaald ? Is het een spion van heer Google ? Heeft de Staatsveiligheid zich in mijn computer genesteld ? De vriendelijke vraag die ik aan de geachte lezers zou willen stellen : heeft u ook een dergelijke ervaring ? Kent u misschien die meneer Noreply ? Hoe kan ik hem alsnog bereiken, c.q. onschadelijk maken ?
Mocht u dit weten, aarzel dan niet mij te contacteren.
Herman van Schoten, Schoten, België, 04/05/2017.
alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Daar moest ik even van slikken. Het was sympathiek, zeker, maar van een jeugdig enthousiasme, dat licht verkeerd begrepen kan worden. Want wat betekent elke vraag en dan nog in vetjes ? En in combinatie met tot snel ? Het is toch geen schriftelijk synoniem van een vette knipoog ?
Dieuwke stelt zich in de brief voor als mijn persoonlijk uniek aanspreekpunt. Dat is vleiend want houdt een zekere voorkeur in. Misschien wil ze me laten aanvoelen dat ik voor haar een VIP ben. Maar toch, hoe uniek ze ook zijn mag, ze moet me niet voor zichzelf opeisen. Ze heeft immers ook best leuke collega’s, dat weet ik uit ervaring en ik wil niet eenkennig zijn. Dat aanspreekpunt bracht ook al enige verwarring. Hoe kan een persoon nu een punt zijn ? Mijn Nederlandse lezers zullen bevestigen dat dit woord bij voorkeur in een culinaire context gebezigd wordt : een punt gebak…
Hoe dan ook was de brief zo uitnodigend en ontwapenend dat ik zeker niet zal aarzelen haar te contacteren. Dieuwke toch ! Dat is vertaald Frans : n’hésitez pas à me contacter ! Het is toch zo houterig en on-Nederlands. Dat ouderwetse, voortwoekerende vertaalfrans toch ! Terwijl goed Nederlands toch zo mooi kan zijn ! Dat is mijn mening, voilà !
Nu weet u nog altijd niet wie Dieuwke wel zijn mag ?! Welnu, ik zal het verklappen. Zij is mijn zelfverklaarde contactpersoon bij mijn ziekenfonds, hier ziekenkas genoemd. Dat is toch aardig ! Hoe klein of groot of dringend mijn probleem met de medische sector ook zijn moge, Dieuwke staat paraat ! Dat geeft een voldaan gevoel, al bij voorbaat, ook als je nog zelfredzaam bent. Want dat kan snel veranderen en dan zal ik mij nog gelukkig prijzen met zo’n persoonlijke assistente. Het was dus een positief bericht, afgezien van de taal dan. Ik ben er gerust op.
Mijn commentaar is dan ook geenszins bedoeld om de spot met haar te drijven – op zijn Vlaams : erdoor trekken - , wel integendeel. En zij persoonlijk kan er ook al weinig of niets aan verhelpen. Aan dat Vlaams vol onkruid bedoel ik. Niet dat wij hier Hollands moeten gaan spreken en schrijven, maar enig taalgevoel en een voorkeur voor Nederlandse formuleringen in de plaats van dat vertaald Frans – en ook Engels natuurlijk - , dat zou toch wel prettig zijn. Het zou tevens mijn welbevinden bevorderen, waar zij persoonlijk op uit is en haar ziekenfonds al helemaal, want het is haar kernactiviteit, haar missie, zending, kortom alles wat vroeger roeping heette.
Ook de media en de politiek liggen allesbehalve wakker van goed Nederlands. Zelfs een Vlaamse partij als NVA herbergt een meerderheid aan mandatarissen die geen vijf zinnen zuiver Nederlands kunnen schrijven of spreken. Voorbeelden van slecht, oubollig, ambtelijk, taalarm of franstalig Nederlands te over : loyauteit, negotiëren, colloqueren, men dient zich te melden, een geconventioneerde arts, zich versteken, uw kandidatuur wordt niet weerhouden, zodanig dat, syndicus, discuteren, chape, tussenkomst als tegemoetkoming wordt bedoeld, omlegging, lotte, bevoegd als gemachtigd of gevolmachtigd wordt bedoeld, werkzaamheid, vignet, geïmmobiliseerd voertuig, medicament, van de week, karakterdanseres, tewerkstelling, overstekende wildsoorten, zich vervoegen bij, verboden ingang als toegang wordt bedoeld. De reiziger van De Lijn werd een poos terug verzocht persoonlijk de busdeur te banaliseren, maar dit euvel is alweer verdwenen omdat niemand het begreep. In het restaurant komt de uitbater vriendelijk vragen of alles in orde is, maar hoe kan ik dat weten, ik ben toch de inspecteur van de voedselveiligheid niet ? In brieven en mails word ik aangesproken met Mr., ofschoon ik geen advocaat ben. Soit.
Hoe zeggen de Nederlandse collega’s van Dieuwke het dan ? Bijvoorbeeld :
-vragen ? Laat het ons direct weten !;
-stel uw vraag via chat !;
-heb je een vraag ? Onze collega’s helpen je graag ! Je kunt contact met ons opnemen op de manier die jou het beste uitkomt : via facebook, twitter, WhatsApp, het onlineformulier of per telefoon.
De snelle jongens en meisjes van mijn digitale krantenkiosk Blendle pakken het klantencontact nog anders aan : há Herman ! In je mailbox zit nú een magische link naar dit artikel waarmee je direct ingelogd bent. Superhandig ! Nu is Blendle geen ziekenfonds, maar het gaat om de stijl, het uitnodigende, prikkelende. Toch wat anders dan aarzel niet ons te contacteren…
Maar nu een persoonlijk pijnpunt. De kritische lezer, die u bent vermits u dit blogboek leest, zal niet ontgaan zijn dat ik haar en hem doorgaans met u aanspreek. Vanuit voormalig gidsland Nederland is dat jij en jou overgewaaid. Althans vooral in geschreven teksten, in de gesproken taal is het hier in Vlaanderenland nog dikwijls gij. Maar daar gaat het niet om, het is me te doen om dat jij en u. Dat u is helaas een bedreigde aanspreeksoort geworden en dat is jammer. Daar heb ik dus moeite mee. Dat die jeugd zich verdorie eens rekenschap geeft van het leeftijdsverschil, het verschil in leefwereld en levenservaring ! Waarmee kan ik je helpen ?, klinkt het door de Nederlandse telefoon, op zo’n haastig, geroutineerd, hoog en monotoon toontje. Ik stel me dan in gedachten een jonge meid voor, brutale snoet, kauwgom in de hoek van de mond, groene bles doorheen het kapsel, neusbel en gescheurde broek. Die zal mij, als aangekomen gepensioneerde, aanspreken met jij en jou ?! Dat geeft geen pas, dat begrijpt een kind. In Portugal word ik zelfs door vrienden aangesproken met Senhor, gewoon omdat ik ouder ben. Ik doe het zelf ook, uit respect voor hen, omdat ze wat voor me betekenen. Dat jij-en en jou-en suggereert dat we gelijk zijn – weg alle onderscheid ! - , dat we beiden deel uitmaken van een grote familie, wat natuurlijk klinkklare onzin is. Je wordt enerzijds behandeld als naamloze klant en anderzijds als familielid ! Quatsch ! Quisquiliën ! Maar dat begrijpt die jij-familie niet. Vat u ?
Tot slot pieker ik over een klein probleem, waarbij de geachte lezer mij desgevallend zou kunnen helpen. Ik bestelde kaarten voor een balletvoorstelling, die zou aanvatten om 18 uur. Een ongebruikelijk uur, toegegeven, en ook te vroeg om vooraf te gaan eten en te laat voor de lunch. Maar goed, het stond zwart op wit afgedrukt op de toegangskaartjes, tickets genoemd : 18 uur. (Toevallig reis ik kortelings naar Amsterdam en de NMBS bezorgde me geen reiskaartjes, noch tickets maar biljetten). Kreeg ik een dag later een mail van de schouwburg, dat het spektakel aanbiedt. Ze stelden voor speciaal voor ons een warme maaltijd te organiseren voor slechts € 35/persoon, voorafgaand aan de voorstelling van 20 uur. Tiens ?! Hier klopte iets niet, er is een vergissing in het spel. Ik mailde dan ook een vriendelijk berichtje terug om de organisatoren te wijzen op deze klaarblijkelijke fout. Je zal daar prinsheerlijk zitten dineren en na afloop vaststellen dat de voorstelling reeds ten einde is ! Je gaat, als positief ingesteld medemens, uiteraard niet uit van moedwillige misleiding, hier moet een kanjer van een communicatiestoornis gewoed hebben. Inderdaad, zo omzwachtelt men tegenwoordig een fout van een gewaardeerde medewerker.
Groot was mijn verbazing toen ik terstond een mail terug kreeg met de mededeling dat mijn reactie niet werd aanvaard omdat ik niet gerechtigd was met hen te communiceren ! Was getekend : Noreply. Wat krijgen we nu ?! Nu ken ik die meneer Noreply niet, want ik neem aan dat het geen dame is; een dame kapt je niet bot af, althans niet op grond van mijn ruime levenservaring. Dit voorval hield mij enige tijd bezig. Ik liep mijn inkomende mails na en stelde vast dat die Noreply al meer berichten had gestuurd. Hij kent mij dus, ik zit in zijn adresbestand. Heb ik een virus binnengehaald ? Is het een spion van heer Google ? Heeft de Staatsveiligheid zich in mijn computer genesteld ? De vriendelijke vraag die ik aan de geachte lezers zou willen stellen : heeft u ook een dergelijke ervaring ? Kent u misschien die meneer Noreply ? Hoe kan ik hem alsnog bereiken, c.q. onschadelijk maken ?
Mocht u dit weten, aarzel dan niet mij te contacteren.
Herman van Schoten, Schoten, België, 04/05/2017.
alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten