In september 2018 was er zwaar volksprotest in het Oostduitse Chemnitztegen vreemdelingen naar aanleiding van een moord door asielzoekers. Dag na dag straatprotesten. Om aan te tonen dat er ook anders over de kwestie wordt gedacht, organiseerde men een openluchtconcert, bijgewoond door Gutmenschen uit het hele land.
Aanjagers van de onlusten zijn sommige kranten, die hun lezers bedienen in plaats van de waarheid te onderzoeken. De Frankfurter Allgemeine : men moet ook de achtergrond in rekening brengen. De stad krijgt te veel vluchtelingen opgedrongen in een situatie waarin deze deelstaat jarenlang economisch is verwaarloosd door Berlijn. Er is grote werkloosheid, men voelt zich achtergesteld.
Die Welt: wie zich verzet tegen de irreguliere immigratie en tegen de messenmoord in Chemnitz door mensen, die hier eigenlijk niet hadden mogen zijn, vindt zichzelf sneller terug als nazi-verdachte dan hij tot drie kan tellen.
De Trierischer Volksfreund tapt uit een ander vaatje, echter al even onverantwoord : de protesteerders moet een portie menselijkheid worden bijgebracht, het is een schande voor Duitsland. Er wordt naar gemakkelijke slachtoffers gezocht. Dat was zo ten tijde van het nationaalsocialisme, dat is nu ook zo.
De indruk van leugenpers wordt nog maar eens bevestigd. De feiten : Chemnitz is helemaal niet zo achtergesteld, de stad beleeft net een economische opleving. In 2001 haalden de Oostduitse regio’s Chemnitz, Dessau, Mecklenburg-Vorpommern, Magdeburg, Brandenburg-Nordost en Thüringen slechts 2/3° van het gemiddelde Europese BBP per hoofd van de bevolking. Momenteel echter boomt de economie in de driehoek Leipzig-Dresden-Chemnitz. Wel maken vreemdelingen in Chemnitz 8 % van de bevolking uit, dat is 20.000 op 250.000. Dat is statistisch niet geweldig, maar in de perceptie wel. Ze zijn goed voor 45 % van de strafbare zaken en voor 20 % van de geweldsdelicten.
Wat de bevlogen correspondent van de Trierischer Volksfreund betreft, diens commentaar is lichtzinnig, arrogant en schokkend. Lichtzinnig omdat de feiten hem niet interesseren, maar wel de beleving ervan, het is drama-journalistiek. Arrogant omdat hij zichboven de bevolking waant, het beter weet en de burgers een portie van zijn beschaving wil opdringen. Schokkend omwille van de vergelijking met de Jodenvervolging, een bevolkingsgroep die zich hierdoor zwaar beledigd moet voelen. De barbaarse en systematische vervolging van de Joden over een kam scheren met straatprotesten naar aanleiding van nieuwkomers, die problemen geven, is zo grotesk dat deze man op staande voet ontslagen behoort te worden. Mijn Duits is niet goed genoeg voor een vlammende lezersbrief, jammer.
De reacties van een opgehitste bevolking waren buitensporig. Er was wel degelijk een straatjacht op asielzoekers. De media mogen dan boter op het hoofd hebben, de grond van de zaak is de Duitse asielpolitiek. Het wir schaffen das van bondskanselier Merkel heeft woede uitgelokt, het was de brandende lont aan het kruitvat. Zij werd in de kwestie Chemnitz frontaal tegengesproken door ministerpresident Kretschmer van Sachsen, nota bene uit haar eigen partij. Deze eiste van Merkel publieke erkenning van de feiten, excuses en het ontslag van haar woordvoerder.
Waarom dan de uitbarsting in deze regio plaatsvond en niet in andere ? Hier spelen meerdere factoren een rol. Men herinnert zich de drastische privatisering van de Oostduitse planeconomie door de in 1990 opgerichte overheidsinstantie Treuhandanstalt, die tussen 1990 en 1994 resulteerde in een aanzienlijke toename van de werkloosheid en West-Duitse vrienden bevoordeligde in de overname van bedrijven. Oost-Duitsers voelen zich nog steeds achtergesteld, sinds de annexatie van hun land door West-Duitsland, want zo wordt dat aangevoeld. Nochtans betalen de West-Duitsers sinds 1991een aanzienlijke zogenaamde Solidaritätszuschlag in hun belastingen, ten voordele van de ontwikkeling van de Oostduitse regio’s. Met name de Beierse regering wil daar nu van af. De politieke bewegingen Pegida en Alternative für Deutschland vonden om al die redenen in Oost-Duitsland een voedingsbodem, die in West-Duitsland minder aanwezig was.
De kwestie wordt even helaas aangewend voor verkiezingsopbod. De Beierse CSU-leider Seehofer verklaarde dat immigratie de moeder van alle problemen is. Socialisten en die Linke beschuldigden hem gelijk van rechtspopulistische quatsch, te meer omdat hier Mutti Merkel wordt geviseerd.
Extreemrechts wil elke migrant weg en van Duitsland een fort Europa maken, in navolging van de Hongaarse eerste minister Orbán, wiens hermetische grens tussen haakjes wel degelijk de buitengrens van de E.U is, hij doet dus al wat Europees Commissievoorzitter Juncker voorstelt met zijn plan voor 10.000 grenswachters. Extreemlinks grossiert in scheldpartijen en haar bekende grote gelijk. Ze hebben nochtans geen begin van een verhaal over immigratie, tenzij de poort openzetten. Met demoniseren bereiken zij alweer het omgekeerde van wat ze beogen, tja…
Voor de goede orde : er zijn drie soorten asielzoekers. Je hebt de politieke asielzoekers, de economische en de oorlogsvluchtelingen. Voor oorlogsvluchtelingen zal altijd opvang wenselijk zijn, al zou het logisch en fair zijn dat de rijke Golfstaten hun gebombardeerde geloofsgenoten zouden opvangen. Politieke asielzoekers behoren opvang te zoeken en te krijgen in veilige buurlanden en niet vanzelfsprekend in Europa. Het grootste contingent in de toekomst zullen de economische vluchtelingen uit Afrika vormen, ze zullen blijven komen.
Om deze problematiek beheersbaar te houden, is uitzonderlijke politieke moed nodig. De noodzakelijke ingrediënten : herziening van het Schengenverdrag, bescherming van de buitengrenzen, afspraken met Noord-Afrikaanse landen, financiële steun aan Europese bedrijven die in Afrika willen investeren, politiek en financieel aanpakken van de multinationals die Afrika leegzuigen, politiek aanpakken van de rijke islamstaten, die zo goed als niets doen.
Onrealistisch ? De bevolking van Afrika zal verdubbelen nog tijdens ons leven. Daar niets groots tegenover stellen, is dat realistisch ? Gewoon uit eigenbelang is meer nodig dan wat pleisters plakken.
Europa heeft eigenbelang bij het stellen van een groot gebaar, wat iets anders is dan ontwikkelingshulp. Maar wel op strikte voorwaarden, opdat het grote geld niet in de zakken verdwijnt van lokale Afrikaanse potentaten. Die voorwaarden impliceren inbreken in de Afrikaanse politieke autonomie. Dat kan je neokolonialisme noemen. Is dat erg ? Uit oogpunt van verheven demokratische principes is het verwerpelijk en ondenkbaar. Uit oogpunt van efficiënte opbouw van een lokale economie is het wenselijk, gezien democratie in Afrika slechts in enkele schaarse landen wordt beoefend. Zoals altijd is het een kwestie van doelgerichtheid of doelmatigheid. Richt je je op een geleidelijk proces van zelfontwikkeling of op doelmatig en snel vooruitgaan om de ellende van die Afrikaanse bevolkingen aan te pakken en tegelijk het Europese eigenbelang te dienen ?
Van een expert uit de petroleumsector, verblijvend in Afrika, vernam ik dat neokolonialisme volstrekt uit den boze is. Zijn firma doet echter mee aan het leegzuigen van dat continent. Het Chinese model van aanleggen van infrastructuur als tegenprestatie voor de roofeconomie ?
Zoveel hoofden zoveel zinnen. Maar de ellende vraagt om daadkracht. En geen ideologische praatjes.
Zo kijk ik er tegenaan. En niet zomaar vrijblijvend van achter mijn computer op een eilandje van comfort en welbevinden. Ik ben bereid er extra belasting voor te betalen. Maar niet aan de ngo’s of de officiële ontwikkelingshulp, die de zaken alleen een heel klein beetje verlichten en vooral het westen een zuiver geweten bezorgen.
Onze Vlaamse schrijver Louis-Paul Boon wilde de mensen een geweten schoppen. Die invloed heb ik niet. Het enige wat in mijn vermogen ligt is enige onrust te brengen in onze gezamenlijke zelfgenoegzaamheid.
Herman van Schoten, Schoten, belgië, 24/09/2018.
Alle rechten voorbehouden : vanschotenherman@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten